slappe lach

Met B.W, de bekende Ierse bodhran bouwer, die met zijn gezin al een tijdje in Nederland woont nabij Eindhoven, had ik vorige week zaterdag rond één uur afgesproken. Alles zat echter zo mee in het verkeer, dat we al rond twaalf uur bij hem voor de deur stonden. Eerst maar even gebeld of dat wel uitkwam, geen probleem! Zijn vrouw, een gemoedelijk type zo te zien, en volgens mij nog maar net wakker, stond ons bij de voordeur al op te wachten. Kom binnen en neem plaats, en met de lacherige verontschuldiging voor de bende in de kamer, bood ze ons koffie aan. Ze hadden een feestje gehad gisteravond, en het was nogal laat geworden, of beter gezegd nogal vroeg vanmorgen, vandaar. Maar ze had haar man al wakker gemaakt, dus die zou zo ook wel naar beneden komen. Daar zaten we dan, indringers voelden we ons, een beetje opgelaten. Maar de situatie was ook komisch natuurlijk, en de lacherige stemming van die vrouw sloeg al snel over op ons. En toen op een gegeven moment de bekende bodhran bouwer zelf met een schaterlachend slaaphoofd de trap afkwam stommelen was het hek helemaal van de dam. Wat ze op dat feestje gebruikt hebben weet ik niet, maar goed spul is het zeker geweest.

De slappe lach krijgen, bij mensen thuis die ik daarvoor nog nooit had ontmoet, geweldig! Maar ook wel een beetje gênant, op een gegeven moment verloren we in die kamer al collectief de controle over onze lachspieren, als we elkaar alleen maar aankeken. Een goedlachs volkje die Ieren, volgens mij! Toen we het over de Q-koorts kregen, en over de mogelijk voordelige geitenvelletjes voor zijn bodhrans, wees hij haast stikkend van de lach op een stapel velletjes onder een afdakje achter in de tuin, we kwamen haast niet meer bij!

Maar goed, op een gegeven moment kregen we de controle over ons zelf toch weer enigszins terug, en konden er eindelijk zaken worden gedaan. Thuis op het internet had ik eigenlijk al een keuze gemaakt t.w. a Tuneable 18,5 inch diameter, double skin, characterized by its deep sound, can sometimes be overpowering in a session but excellent in a studio. Toch kwam hij met een steekwagen vol allerlei bodhrans aanzetten, je gaat altijd met een ander naar huis, was zijn ervaring met klanten. Maar ik had me er thuis al zo in verdiept dat die vlieger in mijn geval niet opging, ik heb me niet tot een andere keuze laten verleiden. En na nog enkele verschillende prima tippers te hebben uitgezocht, die ik zo van hem mee mocht nemen, namen we nadat ik mijn naam in zijn klanten/gastenboek had bijgeschreven rond een uur of twee met een big smile afscheid van elkaar.

De rest van de middag hebben we doorgebracht in Eindhoven, in het prachtige 'vanabbemuseum'. Een museum voor moderne kunst, met schilderijen van o.a. Pablo Picasso, Wassily Kandinsky, El Lissitzky en vele anderen. In 1936 opgericht door sigarenfabrikant Henri van Abbe, en in 2003 opnieuw geopend door koningin Beatrix, nadat het was verbouwd en uitgebreid naar een ontwerp van de Amsterdamse architect Abel Cahen.

Onderweg naar huis hebben we nog een pitstopje gemaakt in Hedel, waar we het bij A en W nog even heel gezellig hebben gehad, mede omdat inmiddels de vijf in het uur was gaan zitten.