de mooie Achterhoek

Wat mij doorgaans in het bijzonder opvalt in de Achterhoek, is de rust en harmonie tussen dorp en landschap. Vergeleken met grote delen in midden en west Nederland een verademing. Neem bijvoorbeeld het karakter van een plaats als Vorden of Aalten. De harmonie tussen dorp en landschap is anno 2023 nog aardig intact, ondanks een bloeiende middenstand en industrie die zich daar volgens Bartjens al sinds begin vorige eeuw heeft ontwikkeld. Ons fietsrondje rond Vorden (8 kastelentocht) gaf een aardige kijk op het één en ander! 

De andere dag zouden we een rondje Aalten fietsen. Maar toen we 's morgens wakker werden regende het. Vette pech, we gaan niet in de regen fietsen. We pikken onderweg naar huis wel een museumpje o.i.d. in Zutphen of Deventer. Echter ook daar is het niet van gekomen. We troosten ons maar met de gedachte dat we in Aalten bij Stegers op de Markt lekker gegeten hebben en vóór het naar bed gaan, samen met Marco, de eigenaar van de B&B, en Alida nog een goed glas wijn hebben gedronken. 

ps

Ons verblijf in B&B de Wilhelminaschool in praktisch het centrum van het mooie Aalten is ons prima bevallen, en zeker voor herhaling vatbaar. De sfeer in het tot de verbeelding sprekende gebouw uit ca. 1935 is aangenaam ontspannen. We hebben genoten van de gastvrijheid, en van een gezellig aperitief op het buitenterras. Maar ook van een heerlijk ontbijt 's morgens en van praktische zaken als een lekker bed, een prima doucheruimte, vrije parkeerruimte op eigen terrein, en een eigen sleutel voor entree en slaapkamer. Als gezegd: Voor herhaling vatbaar!

Warm!

Volgens Bartjens houden de meeste mensen in onze contreien van een maximum temperatuur van rond de 25º C. Dat is te behappen als je nog actief bezig wilt zijn. Daar ben ik het helemaal mee eens, toch heb ik me vanmiddag tegen mijn zin in laten verleiden om in de bloedhitte (>30º C) mee te gaan naar de z.g. MESS MARKT, VINTAGE & DESIGN. Iets waar ik sowieso al niet zo van hou, en zeker niet in de hete zon, geen schaduw te bekennen. Het was vreselijk, ik heb het daar amper 5 minuten uitgehouden. J heeft het iets langer volgehouden, maar was toch ook vrij snel weer thuis!

Lunch bezijden Fort Uitermeer

Naast Fort Uitermeer, het oude fort dat ooit was opgenomen in de Nieuwe Hollandse Waterlinie en de Stelling van Amsterdam, ligt waterfront restaurant PorterHouse, het voormalige restaurant Paviljoen Uit & Meer. De naam is veranderd, maar voor de rest is het als vanouds gebleven. Het is één van de mooiste plekjes om te eten en te drinken in Weesp. Dat hebben we onlangs weer ervaren toen we daar met vrienden hebben geluncht. Met uitzicht op de Vecht, het koeienstrandje en de voorbijvarende schepen, hebben we daar op het terras bij wijze van spreken een paar uurtjes als God in Frankrijk geleefd!

Impressie Kleinkoor Cantiamo

FÊTE DE LA MUSIQUE ERMELO, Vive la Musique! Dat ze in Ermelo van muziek houden kan je wel stellen. Onlangs hebben ze daar de 14e editie van Fête de la Musique gehouden, een jaarlijks muziekfestival aan het begin van de zomer. En het was weer fantastisch! Kleinkoor Cantiamo uit Putten was ook van de partij, en wel in de Zendingskerk. Een klein kerkje met een grootse akoestiek, en dat zingt lekker zoals te horen is aan onderstaande impressie.

   

De impressie van 'My Gentle Harp' in Andante espressivo, is een Irish traditional van rond 1600, bewerkt door Jan Vermulst (1925-1994). Het is slechts een fragment van wat Cantiamo aan repertoire ten gehore bracht. Ik heb drie kwartier ademloos kunnen luisteren naar totaal 14 diverse en prachtig uitgevoerde liederen. Cantiamo, let them sing!

de 26e zondag p.m.

Gezien de alarmerende app van Geke, die deze keer de organisatie van de ons zo geliefde p.m. zondag op zich had genomen, dreigde het weer aanvankelijk roet in het eten te gooien. 

WhatsApp Geke, 09.40 uur: Lieve allemaal, ik denk dat jullie maar rechtstreeks om 14.00 uur!! hier naar toe moeten komen maar dan zonder fietsen! Het fietsen gaat niet door vanwege onweersbuien en hitte! Het weer is heel onzeker en ziet er niet fijn uit helaas! Ik heb dan geen activiteiten helaas! Gaan dan met de auto naar ons koffie adres, oké? Jammer maar dat is Nederland! 

Commentaar liet uiteraard niet lang op zich wachten, de meningen waren enigszins verdeeld. Amper 20 minuten later resulteerde het één en ander in onderstaande reactie van Geke: 

WhatsApp Geke, 10.01 uur: Ja ik ben onzeker! Zullen we het zo doen? Komen jullie toch maar gewoon bij mij op de afgesproken tijd half 2 met de fietsen! Dan zijn we een paar uur verder en kunnen misschien beter bekijken wat te doen? Oké? Wat een gezeur hé, maar weet het ook niet goed, ben onzeker!

Iedereen blij, helemaal omdat het weer een paar uur later ook reuze meeviel. Na het ontmoetingsritueel besteeg iederen zijn of haar stalen ros en gingen we op pad, richting Dronten. Bij de voormalige Roggebotsluis aangekomen, dwong het nieuwe viaduct en de vernieuwde N307 met bijbehorende infrastructuur respect af. De dynamiek van het geheel gaf wat mij betreft een verrassend nieuwe kijk op de omgeving aldaar.

Eenmaal voorbij al die Roggebotse nieuwigheden draaiden we linksaf het bos in, en fietsten we over een prachtig fietspad naar het in 2021 geopende Reevesluiscomplex, bestaande uit een schutsluis, een spuisluis en een vispassage. De sluis, die de voormalige Roggebotsluis vervangt, werd aangelegd in het kader van ruimte voor de rivier. Door de bouw van de sluis en de aanleg van het Reevediep kan IJsselwater ook via het Vossemeer worden afgevoerd naar het IJsselmeer. 

Vervolgens zijn we naar het verderop, prachtig aan het water gelegen restaurant 'At Sea' gefietst, voor een uurtje ontspanning en een tractatie van Geke op koffie met gebak of iets anders.

Op de terugweg hebben we alvorens naar ons startpunt in Kampen terug te keren, nog even een blik geworpen op de diverse (nieuw)bouwactiviteiten nabij het Reevediep. Indrukwekkend wat ze daar allemaal in een betrekkelijk korte periode uit de grond hebben gestampt.

Bij Geke in de tuin hebben we vervolgens onze grote dorst gelest, heerlijk, en we kregen er nog allerlei hapjes bij ook. De salade en de ovenschotels die ze had klaar gemaakt gingen er daarna nog eens bovenop, heerlijk, we aten onze vingers er zowat bij op. Morgen misschien maar weer een eindje fietsen om het gewicht weer op peil te krijgen. Tot de volgende zondag p.m. maar weer, dan kletsen we bij leven en welzijn verder bij J te K!

Windmolens op de Noordzee

Wat drijft een mens naar zee? Wat is er zo mooi aan lange zeiltochten op zee? En hoe verhoud je je daar tot jezelf en de omgeving? Je wordt immers deel van een nieuw ritme, dag en nacht en licht en donker wordt veel indringender ondergaan. Je kunt je geen moment afsluiten of onttrekken aan de zee, je zit zogezegd in het schip! Maar je zit ook in een niemandsland van lucht en water tussen jou en je scheepje en de horizon, waarin je je weg moet zoeken en vinden. Een onvergetelijke beleving, intens en verslavend! 

Toen ik in de jaren 80 de Noordzee overzeilde was ie nog groot en de horizon rondom een streep. Je had in je zeilplan de positie, koers en bepaalde bakens (ton, lichtschip o.d.) uitgezet. Navigeren deed ik destijds nog zonder gps, de lichte opwinding van voldoening, als ik na vele uren varen op de horizon een baken volgens plan zag opdoemen, was eigenlijk een vast gegeven. 

Vier decennia later is de Noordzee totaal andere koek. Nog even groot, dat wel, maar met al die windmolens is ze gevoelsmatig een stuk kleiner geworden, en er komen er nog veel meer bij. De horizon rondom is er uiteraard ook nog, maar niet meer als een streep. Het is alsof je door een bos vaart. Zeilen op de Noordzee is nu al een totaal andere beleving geworden, en het wordt er in de zeer nabije toekomst niet beter op. De magie van een niemandsland van lucht en water waarin je als zeiler je weg moet vinden is totaal verdwenen!

PS. Groene energie is naar mijn mening een goeie zaak, maar hoe het allemaal moet weet ik ook niet.

warm fietstochtje

Zowel planning als uitvoering van ons jaarlijkse fietstochtje verliep deze keer een beetje rommelig. Het begon met het verzetten van de datum, die toch ruim van tevoren vastgesteld was. Geen probleem, kan gebeuren. De ad hoc nieuw geplande datum bleek echter bij nader inzien toch niet zo gunstig voor iedereen uit te pakken, het zij zo. Vervolgens moest de door E jr. uitgezette route nabij Amsterdam op de valreep worden geschrapt i.v.m. een triatlon in dat gebied. Dan gaan we toch lekker fietsen op de Veluwe, daar ken ik de weg nog als mijn broekzak, zal onze organisator hebben gedacht. 

Aldus geschiedde, zondagmiddag rond 2 uur zat iedereen in het zadel en koersten we richting Ermelo, Putten. In Putten wilden we onze dorst lessen, maar die vlieger ging niet op. Hadden we natuurlijk kunnen weten, de zondagsrust in Putten is nog immer van de jaren vijftig. Maar ongeveer 5 km terug, in Ermelo dus, waren de terrasjes gelukkig open, en konden we eindelijk onze dorst lessen. Eenmaal terug in Harderwijk hebben we er op ons eigen terras nog een gezellig middagje en avondje van gemaakt met lekkere hapjes, drankjes, sterke verhalen en muziek!

happy birthdaysday

Onze jaarlijkse verjaardagendag vierden we j.l. zaterdag in Nijkerk, en wel in Brink 42, van oudsher bekend als Huize De Brink. Volgens Bartjens echt een plek om het leven te vieren in al z’n facetten, dus dat kwam goed uit. En we hadden er nog mooi weer bij ook, al drukte de absentie van Jan aanvankelijk wel een klein dompertje op de feeststemming. 'Het leven vieren in al z'n facetten', dus in voor- en tegenspoed. Op enig moment realiseerde ik mij, dat de familiekring het afgelopen jaar is getekend door viering, herdenking en afscheid van het leven. Heftige gebeurtenissen! Reden genoeg om lekker lang door te gaan met onze jaarlijkse 'happy birthdaysday'.

kasteelpark Cannenburch

Time for a romantic walk! Het amoureuse gedoe van de twee wandelaars voor ons was kennelijk een reactie op een buiten-bruiloft, die daar onder een prachtige stretchtent aan de rand van de vijver in het fraaie park van kasteel Cannenburch plaatsvond. Op mijn vraag of ze soms ook gingen trouwen, kreeg ik te horen dat ze dat op die plek 6 jaar geleden al hadden gedaan, en of ik daarom misschien een fotootje van hun samen wilde maken. We waren in een jolige stemming, dus kom maar op met die camera! Ja, ja, je maakt af en toe wat mee op een kasteeltuin-wandelingetje.  

Evengoed hebben we weer erg genoten van ons wandelingetje door het kasteelpark, ook al kennen we het inmiddels als onze broekzak. Het bij kasteel Cannenburch behorende park met lanen, waterpartijen en waterlopen heeft een omvang van 24 hectare. Een wandeling daar vinden we in elk seizoen een unieke ervaring! Een koele versnapering daarna op het Maarten van Rossumplein trouwens ook.