over ensceneringen

CC NL, langs de A 28 richting Nijkerk.

 Tentoonstelling 4 Rijkscollecties en Hans Op de   Beeck in KAdE Amersfoort: Een man puntert in 

 een met fruit en noten volgeladen boot langs een 

 zeelandschap van de impressionistische schilder 

 Charles-François Daubigny (Parijs, 1817-1878).

 De man in zijn volgeladen boot is gemaakt door de   Belgische kunstenaar Hans Op de Beeck (Turnhout, 

 1969) in een karakteristiek, neutraal grijs, de kleur 

 die de kunstenaar voor al zijn sculpturen gebruikt. 

 De omringende schilderijen, prenten en objecten   komen uit de verzamelingen van Rijksmuseum,   Paleis Het Loo, Nederlands Openluchtmuseum en 

 de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed (RCE).   Sinds 2021 zijn hun depots samengebracht in het   CollectieCentrum Nederland in Amersfoort.

In Amersfoort is in 2021 het CollectieCentrum Nederland (CC NL) in gebruik genomen. In dit gebouw van maar liefst 31.500 m2 groot, liggen de collecties van het Nederlands Openluchtmuseum, Paleis Het Loo, het Rijksmuseum en de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed opgeslagen. Een selectie van deze werken ‘in depot’ is momenteel samen te zien met objecten van Hans Op de Beeck. Hij is bekend van zijn monochroom grijze sculpturen, grote installaties, tekeningen en video’s. Daarin stelt hij onderwerpen als mensbeeld en de schoonheid van ‘het object’ aan de orde. Hij toont de toeschouwer onbestaande, maar herkenbare plaatsen, momenten en figuranten die lijken te zijn weggehaald uit het actuele dagelijkse leven en tracht hiermee de tragikomische absurditeit van ons bestaan in beelden te vatten. Aan de hand van verschillende thema’s zien we zijn werken, samen met werken uit CC NL die daarbij aansluiten. De kunstwerken en objecten uit de vier rijkscollecties bieden met hun verhalen een extra laag in de verschillende ensceneringen. De schoonheid en kwetsbaarheid van het leven lopen als een rode draad door alle themazalen heen. 

geordende chaos?

De tentoonstelling 'Labyrinth of memories' in museum Singer Laren van de Nederlandse multi-disciplinair kunstenaar Levi van Veluwe (Hoevelaken, 1985), vond ik minder interessant dan imposant. Knap en mooi gemaakt allemaal, maar moeilijk te duiden. En kunstgevoelige snaren in me werden amper beroerd. Was dit nou werk van een kunstenaar met een narcistische persoonlijkheidsstoornis of gewoon van een bezeten kunstenaar die niet van ophouden weet, of misschien van allebei? Alles draaide hier voor mijn gevoel om het bezig zijn met zichzelf. Steeds maar weer opnieuw die zelfde oervorm. Mogelijk dat hij wel probeerde iets nieuws te maken, maar kwam hij steeds weer bij zichzelf uit!

'Nachtcafé' in Nijkerk

We zaten op rij 1, lekker vooraan dus, (bedankt Roel O), en waren benieuwd wat de voorstelling ons zou bieden. Lang hoefden we echter niet te wachten, want al snel nadat de lichten gedoofd waren, en de eerste klanken klonken van het trio Alex Roeka (zang, gitaar), Reyer Zwart (div. snaarinstrumenten) en Jeroen Kleijn (drums), waanden we ons in een sfeervol 'Nachtcafé'. De poëtische teksten van zijn liedjes en de prachtige, met humor doorspekte anekdotes er tussen door, maakten het geheel tot een onvergetelijk mooi optreden!

Ecokathedraal

Mijn belangstelling voor de ecokathedraal is in de begin jaren zeventig gewekt tijdens een college aan de Academie van Bouwkunst in Amsterdam van de charismatische en omstreden kunstenaar, schrijver, filosoof, professor honoris causa, ecotect, tekenleraar en eigenwijs mannetje Louis G. Le Roy (1924-2012). Aan de hand van prachtige 6x6 dia's van allerlei z.g. onkruiden liet hij ons zien, hoe alleen al door niet te maaien de saaie monocultuur van een door hem aangekocht weiland nabij Mildam veranderde in een boeiende ecologische complexiteit. En door verscheidenheid aan te brengen in de zin van hoog, laag, droog, nat, licht, donker, hard en zacht aan het gebied, veranderde het langzaam maar zeker in de ecokathedraal van Mildam die we nu kennen. Een plek waar de natuur z'n werk doet en de tijd krijgt om zich generaties lang verder te ontwikkelen. Mens, plant en dier werken er eindeloos en zonder plan aan een unieke locatie, waar tijd dus volop de ruimte krijgt!

gezien in Tongeren en Tilburg

Van expositie 'DE OUDHEID IN KLEUR' in het Gallo-Romeins Museum in Tongeren (België), samengesteld door de Duitse archeologen prof. dr. Vinzenz Brinkmann (1958) en dr. Ulrike Koch-Brinkmann (1964), naar expositie 'IN THE MIST OF IT ALL, ABOVE FRONT TEARS' in museum De Pont in Tilburg, samengesteld door de Franse kunstenaar Laure Prouvost (1978). 

De witmarmeren beelden uit de klassieke oudheid kennen we wel zo'n beetje, maar dat ze destijds van top tot teen kleurrijk waren beschilderd was nieuw voor ons. Het Duitse archeologenechtpaar Brinkmann heeft daar jarenlang onderzoek naar gedaan. Ze maakten tientallen reconstructies op ware grootte en trouw aan de technieken van toen. De kleurrijke beelden van keizers, krijgers, goden, mythologische figuren en weet ik allemaal niet wat nog meer, hebben we onlangs in Tongeren gezien. Het was fascinerend!

In de expositie van Prouvost, die we onlangs zagen in museum De Pont, lazen we o.m. een boodschap over de situatie van onze planeet. Over vrouwelijke krachten en intuïtie en over het belang van bewegingsvrijheid. Maar de speelse , sprookjesachtige wereld waar Prouvost ons als lichtvoetige sjamaan doorheen voert, is in de eerste plaats één groot pleidooi voor de verbeelding las ik. Een wereld waarin je kan dromen, waarin je, net als de vogels en Prouvost vliegende Grandma, de vrijheid hebt boven grenzen uit te stijgen en zo je horizon te verbreden. Opdat moment zorgt kunst niet alleen voor verruiming van onze geest, maar uiteindelijk ook voor de verruiming van ons perspectief. Een intrigerende expositie.

rond eiland de Burd

Lekker weer, dus even met z'n allen in de Stormer het water op nabij Grou, De Alde Feanen en het Pikmar.

Haspengouw

Het is even een eindje rijden, maar dan heb je ook wat. Een culinair arrangement in 'Kasteelhoeve de Kerckhem' (1648) in de weidse en schilderachtige omgeving van de Haspengouw nabij Nieuwerkerken in België. In de 17 eeuwse Kasteelhoeve zwaaien sinds de jaren negentig van de vorige eeuw Erik, Tessa, en later ook met zoon en schoondochter Nanne en Lucie samen, de scepter. Voortreffelijk, de ambiance, de ontvangst en het heerlijke eten, grotendeels bereid met ingrediënten uit eigen tuin, hebben ons daar enkele mooie en onvergetelijke dagen bezorgd!

twee vrienden

De onlangs op 86 jarige leeftijd overleden Amerikaanse kunstenaar Richard Serra was een vriend van Robert Smithson, de beroemde landschapskunstenaar die in 1973 bij een vliegtuigongeluk op 35 jarige leeftijd om het leven kwam. Richard heeft zijn vriend Robert maar liefst een halve eeuw overleeft. Ze hadden gemeen met elkaar dat ze beiden landschapskunstenaars waren, hoewel Richard meer in steden en musea te zien was dan Robert, die meer in het open landschap was te zien. Zie bijvoorbeeld o.m. 'broken circle/spiral hill' van 21/11'11 en 'Kunst aan de kust in het groen' van 17/3'19 in mijn blogarchief.