Brand aan boord!

In de nacht van dinsdag op woensdag is er brand uitgebroken op de Fremantle Highway, een auto-vrachtschip van 200 meter lang en 32 meter breed, dat op zo'n 30 kilometer ten noorden van Ameland voer. Daarbij viel een dode en raakten andere bemanningsleden zwaargewond. Het schip schijnt ca. 3800 auto's te vervoeren. De brand op de Fremantle Highway, die onder Panamese vlag vaart en onderweg was van Bremerhaven in Duitsland naar Port Said in Egypte en Singapore, kan volgens Bartjens nog wel dagen of zelfs weken duren. 

De laatste berichten zijn, dat de intensiteit van de brand op de Fremantle Highway, die momenteel redelijk stabiel in het Noordzeegebied boven Terschelling ligt, iets is afgenomen. Er wordt ernstig nagedacht wat er verder moet gebeuren met het schip, want een milieuramp ligt immer op de loer. De milieuramp in het Waddengebied van begin 2019 met de MSC Zoe, een containerschip van 395 meter lang en 59 meter breed, die maar liefst 342 volgeladen containers verloor, ligt nog vers in het geheugen. Sterker nog, ze vinden er nog tot op de dag van heden hinder van op de waddeneilanden!

Gelukkig kon de uitgebrande 'Fremantle Highway' na dagen op zee uiteindelijk zonder verdere problemen de Eemshaven worden binnengesleept. 

bootaccessoires

Karabijnhaken, zeilblokken, schootklemmen, wantspanners, klembeugels, schootogen, sluitingen, schuim-reddingsvesten, lifeline's, harnasgordels, zeilpakken, petjes etc. Het is alweer ruim tien jaar geleden dat we de boot hebben verkocht. Een boot verkoop je leeg, dus alle losse bootaccessoires en (reserve) onderdelen moesten eruit. En dat was een behoorlijke kast vol na dertig jaar varen. Veel waardevolle spullen, maar nu ik na ruim tien jaar inmiddels wel zo goed als zeker weet dat er geen andere boot meer komt, wil ik er vanaf!

om de keukentafel

Samen om de keukentafel, schalen vol eten, flessen die rondgaan, verhalen, grappen en zielenroerselen die worden gedeeld, daar worden we blij van! Zes vrienden, die elkaar al zo'n halve eeuw kennen. Gisteren was het weer zover, deze keer bij R en H. Al immer doen we dat eens in de paar maanden bij toerbeurten met veel plezier. Ik verheug mij nu al op de volgende keer bij A en H in Putten.

Wolkenluchten

Een fietstocht dicht langs het Veluwemeer, van Harderwijk naar Elburg v.v. over het fietspad dwars door de weilanden van het oude land, is sowieso al een mooie belevenis. Maar het zwerk boven dit weidse landschap spande gisteren met haar majestueuze wolken wel de kroon. Prachtig! Al van jongs af aan kijk ik elke dag wel even naar de wolken. En dat is er door mijn lange zeilperiode niet minder op geworden. Wolken vertellen immers het verhaal over het weer. Niet alleen over hoe het weer nu is, maar ook over hoe het geweest is, en over wat er gaat komen. Een verhaal dus over verleden, heden en toekomst!

Veurbie De Bult'n.

De stoomtram was al in 1931 uit Wezep vertrokken, dus ver voor mijn tijd, maar verder komt de plattegrond naar mijn beleving aardig overeen met de werkelijkheid van de midden jaren vijftig. 

Achter De Bulten in Wezep lagen de weilanden, die ze de Broeklanden noemden. Een uitgestrekt gebied met veel sloten en weteringen t.b.v. een goede waterhuishouding. In het voorjaar en de zomer dwaalden we daar in de midden jaren vijftig vaak rond, op zoek naar eieren (toen nog niet zo omstreden als nu) of om stekelbaarsjes te vangen. En in de winter (ik heb daar ook schaatsen geleerd) maakte ik daar met vriendjes voor onze begrippen lange schaatstochten over al die sloten. Een prachtig gebied, waaraan in 1960 behoorlijk afbreuk werd gedaan door de komst van de A28. Overigens had ik toen inmiddels wel meerdere bezigheden, in zekere zin zat mijn speeltijd in de Broeklanden er toen wel op zal ik maar zeggen.

Startschoten 'Antropoceen'

Van 1946 tot 1958 voerden de VS meer dan twintig bovengrondse kernproeven uit bij de Bikini-eilanden in de Stille Oceaan. De radioactieve fall out daarvan is over de hele wereld terug te vinden in aardlagen. Sommige aardwetenschappen willen die gebruiken om het begin van het Antropoceen als geologisch tijdvak te dateren. 

Recent gelezen in het Leidsch Dagblad:

Een groep internationale wetenschappers zegt bewijs te hebben gevonden dat het 'Antropoceen', het geologische tijdperk van de mensen, is begonnen. De onderzoekers van de Anthropocene Working Group (AWG) beschouwen 1950 als het startpunt van het tijdvak waarin veranderingen van het klimaat en de ecologie op aarde voornamelijk worden gedreven door menselijke activiteit. 

De wetenschappers hebben wereldwijd bodemonderzoek gedaan, maar zagen in een Canadees meer het sterkste bewijs voor de start van het Antropoceen, wat is afgeleid van het Oudgriekse woord anthropos: mens. In het sediment van Lake Crawford, bij Toronto, is plutonium aangetroffen. Dat zou komen van testen met wapens uit de jaren vijftig. Volgens de AWG nam in die periode ook het gebruik van fossiele brandstoffen enorm toe en veranderde het landgebruik door bijvoorbeeld kunstmest. Dat zou allemaal terug te zien zijn in de geologie van de laatste zeventig jaar. 

De geschiedenis van onze planeet is opgedeeld in geologische tijdvakken. Officieel zitten we nog in het Holoceen, omdat het Antropoceen niet is erkend door de International Commission on Stratigraphy (ICS). Het Holoceen duurt nu 11.700 jaar, sinds het einde van de laatste ijstijd. De periodes daarvoor duurden allemaal miljoenen jaren. 

De wetenschappers willen hun bewijs aanbieden aan het ICS zodat het Antropoceen een officieel tijdvak wordt. Volgens de AWG is er zoveel veranderd in onze bodem, maar ook in bijvoorbeeld de biodiversiteit, dat we nu absoluut niet meer leven in het Holoceen. Hun onderzoekers zien 1950 als het beginpunt, andere wetenschappers wijzen ook weleens de industriële revolutie van de achttiende en negentiende eeuw aan als geologisch keerpunt.

Oud-Loosdrecht II

In de tentoonstelling 'Liefde voor kleur' in museum Singer Laren, zagen we de belevingswereld van het moderne leven uit het begin van de 20ste eeuw door de ogen van Nederlandse en Belgische kunstenaars uit die tijd. Prachtig, al die uitingen van gevoel en vrijheid in de kleurrijke werken van o.m. Sluijters, van Dongen, van Rees, Mondriaan, Gestel, Paerels, Smeers en Nibbrig. 

Renvooi collage.

1. Zeilboten bij Scheveningen 1915. (Willem Paerels, 1878-1962.) 

2. Fletcher Hotel Loosdrecht-Amsterdam. 

3. Strandgenoegens, tussen 1910 en 1930. (Frans Smeers, 1873-1960.) 

4. Kasteel-Museum Sypesteyn. (Gebouwd tussen 1902 en 1927.) 

5. Aperitief op het balkon. 

6. Zuiderzee, Vlieland 1902. (Ferdinand Hart Nibbrig, 1866-1915.) 

7. Café Restaurant 'de Eendracht' Abcoude.

Terug in onze tijd waanden we ons in het hotel op het balkonnetje, met uitzicht op de Loosdrechtse Plassen, even als God in Frankrijk. Lekker verstild sfeertje zo tegen de avond, praktisch windstil, enkele zeilbootjes gleden nog langzaam voorbij, opweg naar de haven. Silhouetten op de horizon, wat een idylle! Maar ineens werd de rust toch nog even wreed verstoord, een speedboot met een waterskiër op sleeptouw trok luid brullend voorbij. Ach ja natuurlijk, ieder zijn lol!

's Anderendaags zijn we na het ontbijt begonnen met een bezoek aan kasteel-museum Sypesteyn aan de Nieuw-Loosdrechtsedijk in Loosdrecht. De wandeling door de tuin, een oase van groen en rust met veel zeldzame bomen en heesters, ooit aangelegd naar de ontwerpideeën van Henri van Sypesteyn (1857-1937) was een verademing. Zo zou je eigenlijk elke dag moeten beginnen. Daarentegen waren we met de daarop volgende excursie door het kasteel, onder begeleiding van een gids snel klaar. Halverwege de tour zijn we afgehaakt, we hadden het wel gezien, verder tekst en uitleg kon ons niet langer boeien.

Over de smalle en schilderachtige dijkjes door het mooie plassengebied, zijn we via Breukeleveen en Breukelen naar Loenen aan de Vecht gereden voor een pitstop met een hapje en drankje, waarna we uiteindelijk bij zoon E in Amsterdam Zuid/Oost aankwamen toen de vijf al in het uur zat. 

En om te vieren dat de propedeutische fase van kleinzoon M erop zat, werden we tot onze verrassing ook nog op een etentje getrakteerd bij Cafë Restaurant 'de Eendracht' in Abcoude. En dat was heel gezellig, een zwoele avond buiten, met z'n zevenen aan een lange tafel!

Oud-Loosdrecht

We kregen van E onlangs tot onze verrassing een boeking aangeboden in een hotel met een eigen jachthaven aan de Oud Loosdrechtsedijk in Loosdrecht. Van oudsher kennen we het gebied aan de dijk als watersporter, kanoën, roeien, zeilen, zwemmen, alles hebben we daar wel gedaan. De eerste keer dat ik daar samen met J was is toevallig precies 60 jaar geleden! Zeg maar in de prehistorie, toen onze relatie nog pril was. Het zag er daar toen nog wel anders uit. De naoorlogse ontwikkeling van de Loosdrechtse plassen als recreatiegebied was toen weliswaar ingezet, maar was uiteraard nog lang niet wat het nu is. Het is niet anders, maar of het er allemaal beter op geworden is durf ik te betwijfelen. Desalniettemin zijn we blij met het mooie aanbod van E, en zullen we ons aan de dijk weer best vermaken!