een muziektempeltje pur sang

Het Badhuistheater aan het Boerhaaveplein in de Oosterparkbuurt, is begin jaren twintig van de vorige eeuw gebouwd als badhuis, naar een ontwerp van architect Arend Jan Westerman (1884-1966). Het badhuis gold in de jaren twintig als het ideale badhuisontwerp. Het was het eerste speciaal voor die functie ontworpen badhuis dat vrij stond. Daardoor kon het een ronde vorm krijgen. Hij maakte de schoorsteen tot de centrale as van het gebouw. Daaromheen plaatste hij halfronde wachtkamers. Een gang scheidde de wachtkamers van de buitenste ring met de bad- en douchecellen. Mannen en vrouwen werden strikt gescheiden gehouden, er waren zelfs twee ingangen. Pas rond de midden jaren tachtig van de vorige eeuw werd het badhuis gesloten en verbouwd tot Badhuistheater. 

En sindsdien is het een veelzijdig theater dat zowel op regionaal, nationaal en internationaal niveau van alles en nogwat te bieden heeft. Vele theatergroepen en bands hebben er in de loop der jaren een podium gevonden, maar ook voor een discussieavond of een feestje kan je er goed terecht. 

Zo was daar afgelopen vrijdagavond de soul en jazzband 'The Stubbs' van de partij. 'The Stubbs' wordt gevormd door 5 muzikanten t.w. Theo van Kampen – trumpet, percussion; Paul Pollmann – drums; Lode de Roos – Hammond & keys; Evert Veldkamp – bass en Roy van Oost – guitar & flute. Ze spelen met z'n vijven mooie instrumentale soul- en jazzgrooves die alles in en aan je doen bewegen. Veel oude en goed uitgevoerde Motown en souljazz grooves uit de jaren 60 en 70 staan daarvoor garant. En natuurlijk de authentieke klank van het Hammond-orgel, de strakke ritmesectie, groovy gitaar en funky blazers!

Prachtig toch, het Badhuistheater is denk ik voor menig muzikant een muziektempeltje pur sang!

Concert in de Achterstraat

Het heeft, waarschijnlijk mede door de coronamisère van de afgelopen tijden, een poosje geduurd, maar gisteren heeft Kleinkoor Cantiamo uit Putten dan toch eindelijk weer eens van zich laten horen. En hoe, zoals onderstaand programma laat zien was het reperetoire weer van een verrassend veelzijdig niveau. Meerstemmige liederen à capella gezongen in verschillende talen van klassiek tot meer hedendaags. Het klonk daar in dat kerkje in de Achterstraat weer allemaal als vanouds, heel mooi. En het ensemble Bleijenberg bestaande uit Dorothea Bleijenberg, piano en Erik Bleijenberg, klarinet gaf met hun mooie optreden extra cachet aan het prachtige middagconcert!

etentje met ongemakken

Witlof-ovenschotel met gehakt, een recept voor 2 personen, 20 min. + 20 min. in voorverwarmde oven op 200 graden. Benodigdheden: 3-4 stronkjes witlof 150 gr gehakt 1 ui 3 el creme fraiche geraspte kaas 450 gr aardappelschijfjes 1 tl kerriepoeder 1 tl peterselie snufje zout en peper. 

Zes vrienden, dus alles maal drie, makkelijk zat, toch was er iets mis gegaan. De oorzaak is zo goed als zeker mijn onzorgvuldige omgang met oventijd en oventemperatuur geweest, waardoor de reeds voorgekookte aardappelschijfjes niet gaar waren geworden. Niemand zei er iets van, maar dat was op zich al een teken aan de wand. Al kon er achteraf nog wel een mager 'de smaak was goed' vanaf. Maar ja, de textuur he, praktisch rauwe aardappelschijfjes in je mond voelt niet echt fijn. En dat de nestor in ons midden op een zeker moment onwel werd en helemaal van de wereld raakte, hielp natuurlijk ook al niet mee aan het 'feel good' gevoel. Dat was behoorlijk schrikken, maar hoewel 112 zelfs online werd geraadpleegd, liep het gelukkig met een sisser af, en kwam onze nestor langzaam maar zeker weer bij de les. Jammer allemaal, de volgende keer bij R en H in Putten beter. Trouwens het voor- en nagerecht heeft iedereen zich goed laten smaken!

Zeezeilers

Met het overlijden onlangs van onze notoire catamaranzeiler Henk de Velde (1949-2022) is zo ongeveer mijn laatste grote voorbeeld van Nederlandse lange afstandzeilers naar de eeuwige zeilwateren vertrokken. Andere geliefde voorbeelden gingen hem daarin al voor. Om er maar enkele te noemen Eerde Beulakker (1944-2013), zeilde naar menig koude kust met zijn gele zeiljacht 'Taeke Hadwych'. Henk Bezemer (1946-2016), zeilde met nota bene een Waarschip 570, de 'Zeilen' genaamd, naar de Azoren. Ben Hoekendijk (1938-2020) zeilde in zijn vertrouwde 'Shalom', een Victoire 933, naar o.m. Spitsbergen. En hoe het gaat met vakgenoot en zeezeiler Wietze van der Zee, die in de jaren tachtig opzien baarde in een race naar de Azoren met het futuristisch ogende zeiljacht 'New Magic Breeze' weet ik even niet. Het doet er ook niet meer toe, het is evenals mijn eigen zeilperiode allemaal voorbij. Het is niet anders, maar ik leef gelukkig nog!

Expositie over, door en voor vrouwen.

De tentoonstelling 'De Nieuwe Vrouw' in Singer Laren is een tentoonstelling over vrouwen, door vrouwen en voor vrouwen. Ze laat echter schilderijen en tekeningen van zowel vrouwelijke als mannelijke makers zien. We zagen o.m. werk van Charley Toorop, Iris Kensmil, Marlene Dumas, Jan Sluijters, Lou Loeber, Eva Besnyö, Isaac Israels, Helen Verhoeven, Thérèse Schwartze, Rineke Dijkstra en Leo Gestel. 

De tentoonstelling vertelt het verhaal van de moderne vrouw en de beeldvorming die in de loop der tijd verandert. Het is niet alleen een succes verhaal, maar ook een verhaal over een weg vol obstakels en beperkingen die 'De Nieuwe Vrouw' in de loop der tijd van zich af heeft moeten schudden. De focus van de tentoonstelling ligt op de periode 1880-1950. Een periode waarin o.m. een betaalde baan en het vrouwenkiesrecht opkwam. Grenzen werden verlegd, met menige conventie werd gebroken, en het aanrecht was niet meer het enige recht. Ze gingen, om maar enkele items te noemen, sporten, roken en een broek dragen i.p.v. een keurslijf en een rok. 

Mooi is dat de tentoonstelling wordt aangevuld met meer actuele kunst die uitnodigt tot reflectie op het heden. Education permanente, helemaal op het vlak van vrouwenemancipatie. Gelijke berechtiging op o.m. juridisch, politiek, economisch, sociaal en cultureel vlak. Beschamend en te gek voor woorden dat we ons daar in 2022 nog immer mee bezig moeten houden!

ouverture van een voetbalopera

    Een kater die je niet achteraf hebt maar al vooraf, is een Qatar. 

      Aldus onze geliefde taalvirtuoos Wim Daniëls. Een mooie en treffende woordspeling vind ik!