Prettige jaarwisseling.

Prettige afsluiting van het Faccinerende jaar 2021, met mooi fop- en schertsvuurwerk en hoop 
en vertrouwen op een snelle en effectieve knock-out van het vermaledijde Coronavirus in 2022!

Met fop- en schertsvuurwerk als bengaals vuur, fonteintjes, knalerwten, knetterballen, knetterlinten, sterretjes en trektouwtjes kan je tijdens de jaarwisseling weinig overkomen. Een zelfde lot als die arme oom Niels van tekstschrijver Ivo de Wijs (1945) zal je, wanneer je even iets te diep in het glaasje hebt gekeken, lijkt mij dan sowieso beschoren blijven. Oom Niels ging even na twaalven nogal lelijk het hoekje om. 

31 december 

Het feest van oudejaar, met drank en eten 

Met tranen, kussen - vuurwerk bovendien 

Het meest uitbundig vierde dat misschien 

Mijn ome Niels - ik zal hem nooit vergeten 

De laatste keer nog, na een glas of tien 

Was hij weer zo rumoerig en bezeten 

Alsof hij van tevoren scheen te weten 

Dat hij het nieuwe jaar maar kort zou zien 

't Werd twaalf uur, het vuurwerk spatte rond 

Oom joeg de brand in een van zijn sigaren 

En stak daarmee zijn rotjes aan, maar toen... 

Hij wierp iets weg, hij stak iets in z'n mond 

Om met een klap, een doodklap te ervaren 

Dat hij dat andersom had moeten doen

Jeugdsentiment.

Bovenste foto heb ik begin jaren 60 gemaakt, de onderste is van eind jaren 50. Ze geven beide een prachtig beeld weer van de omgeving rond het ouderlijk huis destijds. Nu, 60 jaar later, is van beide schilderachtige beelden weinig of niets overgebleven. Het enige wat nog rest zijn twee gebouwen waar ik destijds een gloeiende hekel aan had t.w. een kerk en alles wat daarmee te maken had, en een gebouw, nog net zichtbaar door de besneeuwde bomen, waar de tandarts zijn barbaarse praktijk botvierde en nota bene Jeugdvreugd heette. Beide, opzich fraaie gebouwen, zijn overigens vanuit boven genoemde positie allang niet zichtbaar meer. Een in de zeventigerjaren gebouwd kerkje omgeven door een suffig woonwijkje met veel kaarsrecht asfalt en parkeermogelijkheid domineert nu de omgeving.

Ik snap natuurlijk ook wel dat tijden veranderen, en dat niet alles kan blijven zoals het ooit was. Toch kan het wel anders, met meer respect voor het oude. In dorpen als bijvoorbeeld Orvelte, Laren of Bergen, om er maar enkele te noemen, is het aardig gelukt om oude structuren te respecteren.

Centre Georges Pompidou

Zaterdag 18/12 j.l. is Richard Rogers (1933-2021) overleden, de Engelse architect die in de jaren zeventig samen met de Italiaanse architect Renzo Piano (1937) Centre Georges Pompidou, het nieuwe Franse nationale museum voor kunst uit de 20e eeuw in Parijs heeft ontworpen. Een binnenstebuiten gekeerd gebouw, het structurele frame van het gebouw, alsmede de verwarmings- en airconditioningkanalen aan de buitenkant zijn geschilderd in felle kleuren. En de roltrap, gesitueerd in een transparante buis, kruist diagonaal de voorgevel van het gebouw. Destijds een verbazingwekkend en succesvol ontwerp, het maakte architect Richard Rogers en Renzo Piano in één klap wereldberoemd.

spectaculaire overwinning in Abu Dhabi

Ik ben niet bepaald een Formule 1 liefhebber, laat staan een kenner, toch heb ik gisteren met plezier naar de race in Abu Dhabi gekeken. Een spannende race die zich hoofdzakelijk tussen de twee koplopers t.w. regerend wereldkampioen Lewis Hamilton (1985) en Max Verstappen (1997) afspeelde, en na een krankzinnige slotfase in de laatste ronde op spectaculaire wijze door Max Verstappen werd gewonnen.

De Vaandeldrager.

Vandaag hoorde ik dat de Nederlandse Staat met steun van de Vereniging Rembrandt en het Rijksmuseum Fonds, De Vaandeldrager (1636) van Rembrandt wil kopen van de familie Rothschild, de huidige eigenaren. 

Vandaag is ook onze 18 jarige prinses Amalia, tijdens een z.g buitengewone vergadering in Paleis Kneuterdijk in Den Haag, officieel bij de Raad van State geïntroduceerd. De Raad van State (reeds door keizer Karel V in 1531 opgericht als adviseur van de landvoogd) is onafhankelijk adviseur van regering en parlement over wetgeving en bestuur en hoogste algemene bestuursrechter van het land. De Raad van State is een instituut dat in de Grondwet is geregeld. Het heeft een eigen taak in de democratische rechtsstaat, die het onafhankelijk van de regering uitvoert. De Raad van State was en is een belangrijke factor in de (wordings) geschiedenis van Nederland. 

En eigenlijk waren de moedige vaandeldragers, die in de 80-jarige oorlog (1568-1648) voor de troepen uit liepen, dat ook een beetje. Het één en ander heeft uiteindelijk geleid tot het Nederland van nu. In het grote zelfportret van Rembrandt schildert hij zichzelf in 1636 min of meer als een rebelse vaandeldrager vol bravoure. Het schilderij is eigenlijk onlosmakelijk verbonden met de geschiedenis van Nederland. Het kost een paar cent, maar ik hoop dat het lukt om het op korte termijn te kunnen bezichtigen in het Rijksmuseum in Amsterdam.

Loos alarm!

Onderstaande quote van onze bekende taalvirtuoos Wim Daniëls kwam ik onlangs ergens tegen in het  illustere social media circus:

Sinds iemand met de naam Van der Loo mij schreef dat ze bij hem thuis een alarm hebben aangebracht dat ze Loo's alarm noemen, moet ik bij elk alarm dat ik hoor aan Loo's alarm denken. 

Ooit heb ik op een vroege zondagochtend, bij het krieken van de dageraad, een loos alarm meegemaakt in een hotel in Glasgow. Nog heerlijk op één oor in dromenland vertoevend, drong het langzaam tot J en mij door dat het loeiharde weep, weep, weep van de gang kwam en geen droom was, maar een sein om in actie te komen. Nog lichtelijk verdwaasd vlogen we vanuit ons bed de gang op, waar enkele hotelgasten al even verdwaasd om zich heen stonden te kijken. Geen paniek, nergens rook, nergens de geur van rook, nergens vuur, alleen slaperige mensen en een hoogst irritante sirene boven één van de gangdeuren die maar bleef loeien. En vanuit ons kamerraam zagen we buiten ook al geen activiteiten, die je in verband kon brengen met dat indringende geloei bij ons op de gang, dat trouwens net was opgehouden. Loos alarm ging het gerucht, dat even later over de intercom werd bevestigd. 

Amper een half uurtje later, we lagen net weer te dommelen, herhaalde het hele circus zich voor de eerste keer, en weer een uurtje later voor de tweede keer. Beide keren gelukkig van korte duur, maar van uitslapen is het die zondagochtend uiteraard niet meer gekomen.

Het voorvalletje is wel blijven hangen in mijn hoofd, ook ik denk sindsdien bij elk alarm: Loos alarm!

dynamisch landschap

In het Waddenmagazine las ik dat gaswinning in het Waddengebied voor bodemdaling zorgt, en sommige zandplaten bij laagwater nu al minder lang droogvallen. En dan doet de zeespiegelstijging er ook nog eens een schepje bovenop. De Waddenzee wordt voor veel vogels te diep om te foerageren! Een plausibele gedachtengang lijkt mij. 

Ergens anders las ik echter het min of meer omgekeerde verhaal. Zeespiegelstijging zorgt volgens deskundigen van Rijkswaterstaat en TU Delft juist voor verzanding van de Waddenzee. Zand dat mede door veranderende zeestromingen vooral van de Noordzeekust komt. Daar moeten ze immers steeds meer zand aanvoeren om de kust te beschermen. Mede gezien het eeuwige gebagger in de Waddenzee om vaargeulen bevaarbaar te houden, lijkt mij dat ook een plausibele gedachtengang. 

Landschappen veranderen in de tijd, al of niet door activiteiten van de mens. Jarenlang hebben we op de Waddenzee rond gevaren in ons zeilbootje. Als we dan van Vlieland of Terschelling naar Texel wilden, gingen we vaak over de Waddenzee via de geulen Vliestroom, Inschot, Scheurrak en Texelstroom, dat vonden we vaak leuker dan over de Noordzee. Varend op het Inschot kwamen we dan altijd vrij dicht in de buurt van het z.g. Zuidwalplatvorm, een platvorm voor aardgaswinning op 53º13' NB 5º11' OL. Een lelijke puist, een dissonant van formaat in het mooie en weidse waddenpanorama. 

Later kwam ik er achter dat de z.g. Zuidwalvulkaan, een dode stratovulkaan, actief in het Jura tijdperk, 160-145 miljoen jaar geleden, op exact dezelfde locatie in de Waddenzee ligt als het Zuidwalplatvorm, alleen wel een heel stukje dieper, zo'n 2000 meter onder de zeespiegel! De kegelvormige Zuidwalvulkaan had volgens Bartjens een hoogte van ongeveer 1000 meter en was aan de basis ongeveer 15 kilometer in doorsnede. Allemaal verdwenen in een tijdperk dat de mens nog in de verste verte niet in beeld was.