Het museum 'Escher in Het Paleis' aan de Lange Voorhout in Den Haag, is het voormalige winterpaleis van koningin-moeder Emma (1858-1934), en waar ze vanaf 1901 tot haar dood in 1934 regelmatig vertoefde. Daarna is het tot 1991 het werkpaleis geweest van de vorstinnen Wilhelmina, Juliana en Beatrix. Na die tijd is het paleis opgekalefaterd, en is het sinds 2002 het museum geworden voor het werk van Nederlands beroemdste graficus M.C. Escher (1898-1972), vandaar de naam.
In de werken van Escher komen twee grote thema's steeds weer terug, enwel Eeuwigheid en Oneindigheid. Bij de Eeuwigheid horen klassieke onderwerpen uit de wereld van de beeldende kunst zoals natuur en perspectief. Terwijl de Oneindigheid haar vorm vindt in vlakvulling en andere wiskundige thema's. Eschers werk wordt in de tentoonstelling 'Escher tot in de eeuwigheid' dan ook als zodanig in het museum gepresenteerd en besproken.
De ruimten in het museum zelf zijn ook prachtig. De patronen in de parketvloeren van alle ruimten bijvoorbeeld zijn bedacht door de Amerikaanse kunstenaar Donald Judd (1928-1993). Hij maakte daarvoor gebruik van vijf soorten hardhout t.w. essen, kambala, wengé, merbau en basrolocus. En dan die mooie kristallen kroonluchters in alle vertrekken, heel bijzonder. Ze zijn ontworpen door de Rotterdamse kunstenaar Hans van Bentem (1965) en stellen allerlei voorwerpen voor, paraplu, vlinderstrik, doodshoofd, pijp, insect, bom en noem maar op.
Ons bezoek aan 'Escher in het Paleis' werd opgevrolijkt door een grote groep schoolkinderen, brugklassertjes zo te zien. Als een tornado daverden ze joelend met potlood en papier door de ruimten en sprongen ze van de trappen. Moeilijk in de hand te houden kennelijk zo'n stelletje ongeregeld. Ik zou het denk ik ook niet kunnen, want oren omdraaien en schoppen onder de kont uitdelen mag allang niet meer, en terecht natuurlijk. Maar soms vraag ik me wel eens af of dat inderdaad zo terecht is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten