Op uitnodiging van m'n Leidse brother and sister-in-law J en I hebben we gisteren een concert bijgewoond in Abcoude. Alwaar koor 'Vaucluse Vocaal', waarin J en I een vocale bijdrage leveren in respectievelijk de bas- en sopraansectie, acte de présence gaf in de HH. Cosmas en Damianuskerk. De driebeukige neogotische kruisbasiliek, in de jaren tachtig van de 19e eeuw gebouwd naar een ontwerp van architect Alfred Tepe (1840-1920) zat praktisch vol. Opmerkelijk vond ik de ruimteakoestiek in deze fraaie kerk, die was gewoon perfect voor deze gelegenheid.
Koor 'Vaucluse Vocaal' bestaat uit een groep Nederlandse amateurzangers met een liefde voor de regio Vaucluse in de Provence. Maar ook een vriendengroep met passie voor de zangkunst. In de herfst van 2010 hebben ze met z'n twintigen een zang-vakantieweek georganiseerd in Roaix, een dorpje in de Vaucluse waar ze een huis ter beschikking hadden. Het resultaat van een week zingen met elkaar onder de bezielende leiding van René Linnenbank, een daar woonachtige professional, was verrassend goed. En al snel verzorgden ze daar in een kerkje in de buurt een concertuitvoering. Enthousiast werden er vervolgens afspraken gemaakt voor het jaar daarop. En zo kon het gebeuren dat het koor op 22 oktober 2011, de 200ste geboortedag van Franz Liszt, de 'Via Crucis' ten gehore bracht in de Kathedraal van Vaison La Romaine m.m.v. de Française Catherine Sternis die het orgel bespeelde.
Een compositie van Franz Liszt (1811-1886) die gisteren op Palmzondag natuurlijk niet achterwege kon blijven. 'Via Crucis' is gewijd aan de 14 kruiswegstaties. Bij iedere statie hoort een muzikaal solo- of koorstuk dan wel een orgelwerk. Het is het ultieme begin van de Goede Week. Verder stonden er gelukkig ook nog wel andere stukken op het programma t.w. 'Sicut cervus' van Giovanni da Palestrina (ca. 1524-1596); 'Ave Verum' van William Byrd (ca. 1543-1623); 'Salve Regina' van Franz Liszt; 'Mariengarten' van Franz Liszt; 'Ave Maria' van Felix Mendelssohn (1809-1847) en 'Pater Noster' wederom van Franz Liszt.
Het concert duurde alles bij elkaar genomen ruim vijf kwartier, waarvan 'Via Crucis' ongeveer de helft in beslag nam. Mooi, zeker, toch betrapte ik mezelf op momenten van verveling en desinteresse. Kennelijk toch teveel droevige muziek gehoord de laatste tijd, je kan geen radio of tv aanzetten of je hoord wel weer een passion. Ik wil even geen mineur meer, ik wil majeur! Wat dat betreft ben ik wel blij dat we in het weekend op het feestje van m'n oudste dochter en haar vriend ook nog andere muziek hebben gehoord. En dat we bovendien over een klein weekje het feest van de opstanding kunnen vieren. Einde veertigdagen- of passietijd, een hele opluchting, of je er nou in gelooft of niet!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten