De tentoonstelling 'de naakte waarheid' in Rijksmuseum Twenthe laat in meer dan 110 kunstwerken zien, wie we zijn en hoe we zijn geworden. Aan de hand van zes eeuwen beeldende kunst van verschillende kunstenaars is 'de naakte waarheid' in vier delen samengevat. Een vierluik waarin de naakte mens centraal staat, als metafoor voor kwetsbaarheid en kracht, erotiek, vrijheid, zelfbeeld en zelfbewustzijn. Het is de naaktheid die ons laat zien dat het lichaam, zoals de Nederlands-Amerikaanse dichter en wetenschapper Leo Vroman (1915-2014) ooit dichte, een zachte machine is en die ons de zoektocht toont naar onszelf. Bij een werk van Bart Hess (Geldrop, 1984) las ik op de muur 'Stuifzand dit leven, vliegend schuim' een versregel uit 'Overwintering aan zee' van de Nederlandse dichter Anton Ent (Rotterdam, 1939). 'De naakte waarheid' is een mooie en ontwapenende tentoonstelling die gaat over ons allemaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten