In mijn stukjes 'Goeie shit' van 13 juli 2013 en 'Gouden toilet met Artist's Shit' van 29 april 2016 had ik het o.m. over Piero Manzoni's conceptuele kunst en de Nederlands Nul-beweging. Een kunstvorm waarbij het idee ofwel het concept belangrijker is dan esthetische of materiaal-technische afwegingen. In het Stedelijk Museum Schiedam is momenteel werk van de in 1963 op slechts 29 jarige leeftijd overleden Manzoni nog tot de volgende maand te zien. Piero Manzoni’s nulkunst is nog altijd geinig, quasi-artistiek en bloedserieus tegelijk. Zoals zijn blikjes Merda d’artista. Inderdaad: 30 gram ingeblikte poep van de kunstenaar zelve. Prijs: hetzelfde bedrag als 30 gram goud (destijds althans, want op de veiling van 2016 bracht een blikje 275 duizend euro op). Als Marcel Duchamp een pispot kon tentoonstellen, waarom dan niet ook de inhoud ervan? Zeker, maar er zijn naar mijn mening ergens grenzen, ook in de nulkunst!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten