De afkorting p.m. die ik consequent bezig voor mijn zondagse broers, zussen en aanhang stukjes (zie in mijn blogarchief de stukjes 1e t/m 10e zondag p.m. op resp. 7-5-'12; 28-8-'12; 27-11-'12; 25-2-'13; 23- 6-'13; 26-8-'13; 13-11-'13; 28-1-'14; 11-11-'14 en 21-4-'15), staat voor het Latijnse 'post meridiem', na de middag, de tijd van 12 uur 's middags tot 12 uur 's nachts. Dus niet voor 'post mortem', na de dood, maar het bizarre is dat afgelopen zondagmiddag ook deze definitie in zekere zin van toepassing was.
De 11e zondag p.m. stond geheel in het teken van nog diverse te bespreken ofwel af te handelen zaakjes zo kort na het overlijden van moeder. Hoofdmoot was zondagmiddag, wat te doen met allerhande min of meer persoonlijke stukken, foto's, schrijfsels, sieraden en meer van dat soort dingen. Waar niemand van ons wat mee had ging naar 'Het Goed' of zelfs de prullenbak in, maar wat over bleef, en dat was nog heel wat, werd uiteraard onder ons verdeeld of verloot. Al doende raakte ik echter in een treurige gemoedsstemming. Helemaal toen Janny me een nota van verpleegkosten tijdens mijn geboorte in het Zwolse ziekenhuis liet zien, die ze tussen allerlei stukken was tegengekomen. In vlagen van weemoed trok in vogelvlucht het hele leven van mijn ouders aan mij voorbij. Mooie en minder mooie momenten, maar vooral, wat is het achteraf allemaal snel voorbij gegaan!
Maar ondanks mijn weemoedige stemming vond ik het toch ook weer een gezellig samenzijn. En de kip tandoori was kennelijk goed gelukt want sommigen schepten zelfs voor de derde keer op. Mooi, op maar weer naar de volgende zondag p.m. over 3 à 4 maanden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten