Hittegolf

De laatste tijd is het nogal warm, tropisch warm zelfs. We hebben in ons lage landje na zeven jaar wachten zowaar weer eens een hittegolf gehad, en een tweede schijnt op stapel te staan. Er wordt over het weer behoorlijk wat af gemekkerd, het is nooit goed. Eerst was het te koud, toen was het te nat en nou is het weer te droog en te heet! Het is waar, ik kom met die hitte tot weinig of niets, bij de geringste inspanning zweet ik me een ongeluk. Toch verveeld me dat gepuf minder snel dan kou en nattigheid, hoewel, er zijn grenzen heb ik ooit gemerkt.

Lang geleden liep ik in de lente een keer samen met mijn geliefden J, E en S in Parijs rond. Prachtige stad, van alles te zien en te beleven, heerlijk. Alleen jammer dat het zo drukkend warm was, we werden doodmoe van het geslenter en waren blij dat we af en toe in de metro konden onderduiken. We hadden onze auto voor een paar dagen geparkeerd in een garage nabij 'Gare du Nord' en een overnachting geregeld in het nabij gelegen hotel 'De L'Europe' aan de Boulevard de Magenta. We vonden het een prima uitgangspunt om een aantal Parijse bezienswaardigheden te verkennen.

Via de Rue St. Denis, een oude en in meerdere opzichten hete straat, liepen we de eerste dag naar o.a. Les Halles, Centre Pompidou en Boulevard St. Germain. En daags daarop zijn we naar o.m. Montmartre, de Sacre-Coeur en de Eiffeltoren getogen om maar een paar bezienswaardigheden te noemen!

Op een gegeven moment kwamen we een straatverkoper tegen die zo te zien heerlijke broodjes verkocht. We hadden wel trek, dus waarom niet een hapje tussendoor. Er was voor elk wat wils, J en S namen iets fruitigs en E en ik wat pittigs. We kwamen er al snel achter hoe pittig pittig kan zijn. Heet, heet en nogeens heet, ik dacht dat ik op het gebied van scherpe kruiden wel wat gewend was, maar dit was niet om te harden, een potje sambal oelek was er niets bij. Nadat we de broodjes in de eerste de beste vuilnisbak hadden gedumpt, gingen we met open mond wanhopig opzoek naar een vorm van enige verkoeling. De vlammen sloegen ons uit de mond! En we hadden het al zo heet, godallemachtig wat een toestand, en aan de dames te zien hadden we ook de lachers nog op de hand. Maar goed, aan alles komt een eind, zo ook aan het brandje in de mondjes van E en ondergetekende. Na verloop van tijd nam de hitte enigszins af, helemaal nadat we een droog stuk stokbrood naar binnen hadden gewerkt.

Ja, ja over grenzen gesproken, dat was nog eens een pikant hittegolfje, een hittegolfje die me tot op de dag van vandaag zo af en toe nog wel eens te binnen schiet!