Onlangs in Zwolle het verbouwde museum 'de Fundatie' bezocht dat j.l. 31 mei door prinses Beatrix heropend is. Het heeft allemaal wat langer geduurd dan aanvankelijk gepland, (Zie o.a. mijn stukje 'Paleis a/d Blijmarkt' van 17 augustus 2011) en de bouwkosten zullen waarschijnlijk ook wel iets hoger uitgevallen zijn. Maar zowel het één als het ander wordt in onze tijd nog nauwelijks als een verrassing ervaren. Wat telt is het resultaat, en dat mag er zijn, ik vind het prachtig!
Het bekende museum, gevestigd in het voormalige gerechtshof aan de rand van de Zwolse binnenstad, is naar een ontwerp van Hubert-Jan Henket (1940) van Bierman Henket architecten uit Vught verbouwd en uitgebreid door BAM Utiliteitsbouw. Daarbij is boven op het huidige museum een opvallende ellipsvormige constructie gerealiseerd, waarin twee tentoonstellingszalen met een gezamenlijk oppervlak van ongeveer 1000m².
Door een groot raam in de ellipsvormige constructie heb je een fantastisch uitzicht op de historische binnenstad van Zwolle. Ik las dat de koepel aan de buitenkant bekleed is met 55.000 keramische wit/blauw geglazuurde tegels, welke door de gekozen maat en vormgeving willekeurig konden worden geplaatst. Daardoor wordt het licht, onvoorspelbaar als de lucht, op vele manieren gereflecteerd, zodat de koepel a.h.w. als een wolk boven het oorspronkelijke neoclassicistische gebouw zweeft, optisch bedrog, maar heel mooi.
Het vernieuwde museum 'de Fundatie' is zo een prachtig eigentijds baken geworden op de grens tussen de middeleeuwse stadskern en de 19e eeuwse singels. Een icoon voor de toekomst met een accent in de vorm van de gouden vredesduif van Marte Röling (1939), uitkijkend over de Potgietersingel!
George Grosz, Walzertraum, 1921. |
Pieter Henket, Pierre Hotel, New York City, 2007. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten