Achter op het stoepje merkten we weinig of niets van de wind, maar eenmaal in de polder viel het knap tegen. Maar goed daar wordt je flink van volgens bartjes, dus genoeg daar over. Toen we echter bij de 'Biezenburcht' aankwamen, ongeveer halverwege Harderwijk - Zeewolde zagen we tot onze verrassing dat ze daar een aantal bankjes hadden geplaatst. Mogelijk dat ze er al een jaartje stonden, maar ze waren ons nog niet opgevallen. Tijd dus voor een break, even rond kijken hier onder het genot van een bakje koffie uit de thermosfles. Mede door het afval om ons heen, kwamen we vrij snel tot de conclusie dat de bankjes tot het inventaris van het eind vorig jaar geopende cafetaria de 'Biezenburcht' behoorden. We zaten daar rond een uur of half elf 's morgens, maar van enige activiteit was niets te merken. Door die gesloten roldeur deed de sfeer rondom het gebouwtje enigszins desolaat aan.
Jammer, want vanaf de 'Biezenburcht', het bijzondere bakstenen gebouwtje in de oksel van de Knardijk, heb je een mooi uitzicht over het Wolderwijd en het eilandje de Biezen, het natuurgebied Harderbroek en het voormalige sluitgat in de Knardijk. De in 1990 gebouwde 'Biezenburcht' is ontworpen door het Amsterdamse architectenbureau Alberts en van Huut. Architect Ton Alberts (1927-1999) en Max van Huut (1947) waren/zijn ontwerpers van op antroposofische leest geschoeide architectuur. Organische bouwwerken, bekend zijn o.a. het gebouw van de Gasunie in Groningen en het hoofdkantoor van de ING bank in Amsterdam Z.O. Het op basis van een pentagon (vijfhoek) ontworpen uitkijkgebouwtje annex trafohuisje de 'Biezenburcht' staat uiteraard in geen verhouding met genoemde bouwwerken, maar het is bijna een schoolvoorbeeld van organische architectuur.
Na de koffie vervolgden we ons pad richting het fiets-voetveer Zeewolde - Strand Horst Ermelo. We wisten niet dat het veer vanaf 13 juli j.l. volgens een zomerrooster voer, er werd nu vanuit Zeewolde vertrokken vanaf De Rede in de aanloophaven i.p.v. de Nulderdijk. Behalve extra kilometers, kwamen we ook net te laat aan en moesten we een halfuur wachten. Maar er waren gelukkig bankjes, ook daar was aan gedacht. En in zo'n aanloophaven is van alles te zien, dat halfuurtje was om voor we er erg in hadden.
Eenmaal aan de overkant moesten we weer even stevig op de pedalen. Het fietspad van Horst naar Harderwijk, mooi gelegen tussen het water en de A28 is prachtig, alleen jammer van de herrie. De geluiddruk van de A28 op het circa 15 meter naast gelegen fietspad ligt volgens mijn inschatting minstens rond de 80 dB. De plotseling invallende stilte, nadat de A28 eenmaal van het fietspad was afgebogen was weldadig, maar ja toen waren we ook bijna thuis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten