We zaten gisteren thuis eerst nog wel even te dubben, wel of niet fietsen met die hitte, 30º en mogelijk zelfs iets meer. Een klein eindje moest kunnen, zeker als we een intermezzo in zouden lassen in museum de Fundatie waar het lekker koel is. Daar hadden we nog iets te goed, de vorige keer (zie mijn stukje
Museum 'de Fundatie' verbouwd van j.l. 6 juli) hadden we de exposities 'Dum vivimus vivamus' van Jeroen Krabbé (1944) en 'Van Turner tot Appel' immers overgeslagen.
Even nog het fietsrek op de haak, en weg waren we. Op naar Hattem, van daaraf wilden we over de Geldersedijk via de nieuwe spoor/fietsbrug over de IJssel naar het centrum van Zwolle fietsen. Aangekomen bij de brug kwamen we er pas achter dat je niet rechtstreeks vanaf de Geldersedijk op de spoor/fietsbrug kan komen. Dan toch maar even doorfietsen naar de oude IJsselbrug, pakken we de nieuwe wel op de terugweg. Op een bankje aan de overzijde hebben we koffie gedronken en een tijd naar het prachtige uiterwaarden landschap zitten kijken. Via Het Engelse Werk, Willemsvaart, Nieuwe Veerallee en Willemskade zijn we vervolgens naar de Blijmarkt gefietst. Fiets op slot, en even later liepen we in het heerlijk koele museum 'de Fundatie' rond. Opvallend was de rust in het museum. Mogelijk doordat het vakantietijd is, maar ik denk eerder doordat de meeste mensen met dit mooie weer liever buiten blijven.
De vader van Jeroen Krabbé was een liefhebber van kindertekeningen. De tekeningen die zijn zoon Jeroen tussen 1947 en 1958 heeft gemaakt, had hij allemaal zorgvuldig bewaard. Meer dan een halve eeuw later, heeft Jeroen diezelfde tekeningen als uitgangspunt voor zijn schilderijen genomen. Hij combineerde de kinderfantasie van toen met de volwassen visie van nu, en ontdekte hoe dat jongetje nog altijd meekeek met de volwassen schilder. Op de schilderijen figureren o.a. zijn ouders, zijn broer Tim, de hond Kazan en een ‘Chagall-vis’. De schilderijen vertellen a.h.w. op caleidoscopische wijze het verhaal van zijn onvermijdelijke kunstenaarschap.
Het zal allemaal zo zijn, de schilderijen spraken mij niet zo aan. 'Krabbé - Schilder, een retrospectieve' vond ik interessanter (
zie m'n stukje 'museumdefundatie' van 17 maart 2008) De onbevangen, vrolijke stilistische landschappen spraken me meer aan.
Alvorens weer op de fiets te stappen hebben we eerst bij 'Grand Café Public' recht tegenover museum de Fundatie onder een grote parasol geluncht. Vervolgens fietsten we weer richting 'Het Engelse Werk' waar we de nabij gelegen fietsopgang naar de nieuwe spoor/fietsbrug snel gevonden hadden. Ik vind het echt een prachtige brug, en wat een constructie. Die dwingt respect af! Ik moest trouwens wel even aan die waaghals denken die op dinsdagavond 19 juli 2011 over de boog is gefietst. Je moet wel lef hebben, het lijkt mij spelen met je leven, toch kan ik ook wel respect opbrengen voor zo'n gozer. Maar al zou ik het kunnen, ik denk niet dat ik het hem ooit zou durven nadoen!
Via een lus in de Gapersweg kwamen we aan de overkant uiteindelijk weer op de Geldersedijk terecht. Naar parkeerterrein De Bleek in Hattem was toen nog maar een klein stukje. In de auto was het maar liefst 38º, maar mooi dat de airco het deed. Een half uurtje later waren we weer thuis, waar we de rest van de dag in de schaduw hebben doorgebracht met af en toe een verkoelend drankje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten