mijn tandarts

Mijn tandarts gaat eind dit jaar met pensioen! Mooi voor hem, jammer voor mij. Aan alles komt een eind, dat weet ik ook wel, maar ik moet na ruim 40 jaar wel op zoek naar een andere tandarts. En daar heb ik totaal geen zin in, toch zal het moeten. We waren dan wel geen vrienden, maar toch heel vertrouwd met elkaar. Een vertrouwen dat in de loop der tijd is gegroeid, en al stamt uit de periode toen ik nog met m'n kinderen bij hem kwam. Het is niet anders!
Goed, toen ik vanmorgen bij hem binnenstapte voor mijn jaarlijkse controle, maakte ik een min of meer gekscherende opmerking over de laatste keer. Of hij wel besefte dat hij vandaag voor het laatst naar mijn prachtige gebit mocht kijken. Nou dat besef had hij zeker, maar hij moest eerst nog maar zien of het inderdaad voor de laatste keer zou zijn. Er zou natuurlijk n.a.v. mijn controlebezoekje ook zomaar meer werk aan de winkel kunnen komen. Dus neem plaats, dan gaan we dat eerst eens rustig bekijken.

En dat begon al goed, de laatste foto's van m'n kiezen waren volgens hem van 2009. Daarom leek het hem vanmorgen wel een wijs plan om m'n kiezen weer eens aan een geringe röntgenstraling bloot te stellen. Een z.g. Bite-wing noemde hij dat, eentje aan de linker kant en eentje aan de rechter kant.
Behalve het kroongedeelte, dat ikzelf ook wel enigszins kon zien als ik m'n mond maar ver genoeg open trok, kon hij op zo'n foto ook een gedeelte van de wortels en het omliggende bot zien. Wat hij allemaal gezien heeft op die foto's weet ik niet, maar hij begon gelijk met zo'n haakpen in een paar oude vullingen te rommelen.
Vervolgens begon hij tegen zijn assistente een beetje binnensmonds te mompelen over vullingen vervangen in de molaar of promolaar. En even later had hij het ook nog over een incisief of zoiets en tandsteen verwijderen. Ik zal maar drie kwartier reserveren riep de assistente, dat lijkt me wel nodig. Wat wil je, zo'n mens weet waar ze over praat. Datum en tijdstip moest ik maar met Hetty van de receptie overleggen. Tot ziens en een goeiedag verder, ja dank je, insgelijks!

Ach ja, soms zit het mee en heb je niks, en soms zit het een beetje tegen en moet er geboord worden. Maar hoe dan ook, eind september, wanneer S mij voor het laatst te grazen heeft gehad, zal ik tot mijn spijt toch afscheid van hem moeten nemen.