Sleepboot Mokum

Motorsleepboot Mokum, een prachtig en goed onderhouden scheepje van 10,5x3x1,3 meter (lxbxdg) is gebouwd in 1936 op scheepswerf Foxhol. Afgelopen zaterdag hebben we met onze vrienden een mooi tochtje gevaren met de 76 jarige (de motor, een 6 cilinder DAF 615 DT, 144 pk ofwel 106 kW bij 2400 r.p.m. is overigens van 1992) in Amsterdam en omgeving. De voor deze gelegenheid genoemde 'picknick' vaart (ons cadeautje van A, R en H) begon al goed. Toen we ons rond halfelf op de Mokum kwamen aanmonsteren, werden we feestelijk binnengehaald met koffie en appelgebak.

Rond elf uur gingen de trossen in de Brouwersgracht los, eerst richting Singel en van daaruit het IJ op, richting KNSM eiland. A wilde daar even de situatie van de helling in zich opnemen i.v.m. een winterbeurt straks van het onderwaterschip van de Mokum. Op het IJ werden we even getrakteerd op een striemende regenbui, gelukkig de eerste en laatste die dag. Even voorbij het oude REM eiland (1964, Radio/TV Noordzee) aan bakboord, heden ten dage een restaurant met fenomenaal uitzicht en heerlijke piratenhapjes, voeren we terug over het IJ richting Muziekgebouw. Vandaar stuurboord uit via het Oosterdok de Nieuwe Herengracht op, om vervolgens bij museum de Hermitage op de Amstel uit te komen, alwaar we bakboord uit stroomopwaarts gingen richting Ouderkerk aan de Amstel. Maar zover waren we voorlopig nog niet, want even vóór Ouderkerk vonden we aan bakboord een mooi plekje om aan te meren voor onze picknick. De picknick werd met een luide knal van de champagnekurk ingeluid, want we waren goed gemutst en het zonnetje scheen, dus was er wat te vieren! De met lekkere kaasjes en heerlijke vleeswaren belegde bolletjes en stokbroden van de warme bakker, gingen er vervolgens in als de spreekwoordelijke koek. Wel een beetje hard voor A, schipper en eigenaar van de Mokum die uiteraard de bob was, en het derhalve maar bij één glaasje mocht houden. We leefden erg met hem mee en lieten ons daarom de wijn maar des te beter smaken!

Na de picknick was het nog een kwartiertje varen naar Ouderkerk aan de Amstel, waar we voor een wandeling en een bezoek aan de joodse begraafplaats aldaar afmeerden. De begraafplaats Beth Haim (Huis des Levens) van de Portugees Israëlietische gemeente, is de oudste joodse begraafplaats van Nederland (Wikipedia). Eind 16e eeuw vestigden zich Spaanse en Portugese joden in Amsterdam, op de vlucht voor de Inquisitie. Aanvankelijk begroeven zij hun doden in de duinen van Groet, nabij Alkmaar. In 1614 wisten zij in Ouderkerk aan de Amstel een lap grond te kopen van een der schepenen van Amsterdam. Die begraafplaats markeerde de eerste formele erkenning van de (sefardisch) joodse gemeenschap in Amsterdam. Voorwaarde van de gemeente Amsterdam was dat men de overledenen per schip over de Amstel naar de begraafplaats vervoerde.

Getooid met een keppeltje (althans de heren) uit een bak bij de ingang, hebben we een tijdje rond gewandeld in deze verstilde enigszins verwilderde wereld. Bijzonder al die stokoude grafstenen in dat hoge gras met verweerde opschriften en jaartallen die 3761 jaar hoger liggen dan de christelijke jaartelling. Het enorme terrein, dat dus al eeuwen praktisch in het centrum van Ouderkerk aan de Amstel ligt, is ook heden ten dage nog in gebruik als begraafplaats voor de joodse gemeenschap hier. Goed, nadat we hier een uurtje de beentjes hadden gestrekt, hadden we het wel gezien. Terug naar de Mokum en Amsterdam! In het nautisch kwartier (Oosterdok) nog even langs A z'n vorige schip gevaren, waar hij vroeger op gewoond heeft. Uiteraard werden er oude herinneringen opgerakeld.

De feesten die we daar in de jaren zeventig en begin jaren tachtig op hebben gehad. Het is ook de plek waar ik ooit een keer met m'n tenorsax tijdens een feestje heb opgetreden in de gelegenheidsband die we de 'The Red Copper Wedding Band' noemden. (Omdat onze vrienden H en M toen 12,5 jaar getrouwd waren) We hebben er destijds ontzettend veel lol aan beleeft, ook al waren de meningen over de kwaliteit van onze band op z'n minst nogal verdeeld, maar dat maakte ons niets uit. We hebben daarna zelfs nog enkele keren met veel plezier opgetreden tijdens schoolavonden op een Amsterdamse Montessori school. Maar goed, dit terzijde allemaal.

Via het IJ en de Singel kwamen we rond zeven uur weer terug op de Brouwersgracht, waar we met z'n allen aan boord nog een vergeten hard eitje hebben verorberd. Het afscheid ging daarna vrij abrupt, H wilde naar huis, want hij moest morgen 100 km op de racefiets voor een goed doel, dat doet hij met z'n 75 jaren nog met twee vingers in z'n neus! En wij hadden 's morgens voor €. 30,- een parkeerdagkaart genomen, die op de Keizersgracht tot zeven uur geldig was. We hadden geen zin in ook nog een boete, dus gauw maar!
Bij 'Graaf Floris V van Muiden' hebben we met z'n tweetjes de mooie dag maar met een hapje afgesloten. Bedankt A, R en H voor deze prachtige dag, we hebben samen met jullie erg genoten, tot gauw!