Wat hebben de 'Wilhelminatoren' in 2011 gebouwd in Vaals, architect: RuimteMakersArchitectengroep; 'Het Forthuis' in 2011 gebouwd in Culemborg, architect: Gent & Monk architecten; 'Aan Zee' in 2011 gebouwd in Oostvoorne, architect: Emma architecten en 't Paviljoen in 2009 gebouwd in Roosendaal, architect: René van Zuuk Architekten met elkaar gemeen? Het zijn allemaal horecagelegenheden, ze zijn allemaal gesitueerd op mooie, vaak bijzondere locaties en ze zijn allemaal geheel of gedeeltelijk in hout uitgevoerd. Mooi zou zijn als ze ook allemaal demontabel waren opgezet, om zodoende ook elders weer te kunnen worden hergebruikt. Maar dat waardeoordeel is bij mijn weten alleen op 'Aan Zee' van toepassing. Dit is zomaar een greep uit een redelijk aantal vrij recente nieuwbouwprojecten op horecagebied.
De principale gedachte achter al deze tot de ruimtelijke verbeelding sprekende horecagelegenheden is, dat het basale genot van goed eten en drinken a.h.w. wordt geoptimaliseerd. In een ambiance, waar alles net even lekkerder smaakt, kom je graag nog eens terug!
Die principale gedachtengang gaat natuurlijk ook op voor nieuwe horecagelegenheden welke in reeds bestaande, vaak voormalige industriële gebouwen zijn opgezet. Ook die projecten hebben gemeen dat ze zijn opgezet in een dynamische, en vaak mooie omgeving, uiteraard vanuit een andere optiek bezien. Boeiend hoe in Amsterdam de 'Westergasfabriek' zich in dit opzicht heeft ontwikkeld, maar ook het voormalig havengebouw 'Panama' (failliet sinds begin dit jaar), het café restaurant 'Amsterdam' in het voormalig pompgebouw van de Amsterdamse waterleiding of de 'IJ-kantine' aan de NDSM haven. In Rotterdam ken ik restaurant 'STROOM' opgezet in de voormalige Schiecentrale, en in Zaandam ken ik restaurant 'De Koekfabriek' (failliet sinds begin september 2012). Of wat te denken van het unieke 'Hotel(letje) Harlingen Vuurtoren' En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Re-set, duurzaamheid en hergebruik is het concept op de architectuurbiënnale 2012 in Venetië (zie mijn stukje van 30 augustus j.l.) Het benutten van bestaand potentiëel en het creëren van waarde op plekken waar die lijkt te verdwijnen, het ‘reanimeren’ van desolate gebouwen, wordt meer en meer kerntaak van de architect.
Allemaal waar natuurlijk, maar om in beeldspraak te blijven, zeg als vormgever maar eens nee tegen een principaal, die je een lekker hapje aanbiedt in de zin van een maagdelijk bouwperceeltje op een mooie locatie!
1 opmerking:
Je zou toch in het totaal belang van Nederland moeten denken. Maar zo werkt het niet. Joke
Een reactie posten