zondag, mei 31, 2020

bekend maar toch altijd nieuw


Aan het begin van onze wandeling over de lange, door vele eiken omzoomde Oldenallerallee, werden we middels een pamflet geattendeerd op de aanwezigheid van de eikenprocessierups. We kregen even de neiging om rechtsomkeert te maken, we hadden absoluut geen behoefte aan ongemakken als jeuk, bultjes en oogklachten. Maar na enig rijp beraad zijn we toch maar aan de wandeling begonnen. Gelukkig maar, want we hebben alles behalve eikenprocessierupsen gezien.

Hoe vaak we het wandelgebied rond en nabij kasteel Oldenaller tussen Putten en Nijkerk al niet bezocht hebben weet ik niet meer, maar dat doet er ook niet toe. Ook al kennen we het gebied zo langzamerhand als de spreekwoordelijke broekzak, een wandeling daar is, in welk jaargetij dan ook, altijd weer een boeiende exercitie. Overigens begint de droogte zijn sporen al na te laten. Aardig wat watergangen nabij het in 1655, naar een ontwerp van architect Jacob van Campen (1596-1657) gebouwde kasteel, staan al geheel of gedeeltelijk droog. Trouwens die Jacob van Campen is als architect ook bekend van het Paleis op de Dam en het Mauritshuis.

Het was weer een prachtige wandeling in het voor ons zo bekende, maar toch ook altijd weer nieuwe gebied. En van jeuk, bultjes en oogklachten hebben we gelukkig geen last gehad.

Geen opmerkingen: