In 1972 verhuisde Ritsaert ten Cate (1938-2008) zijn Mickerytheater in Loenersloot naar het Rozentheater aan de Rozengracht in Amsterdam. Het Mickerytheater, broedplaats voor experimenten, maar ook van culturele globalisering. Ten Cate was geen regisseur maar een collega kunstenaar. Hij bracht artiesten, toeschouwers en critici samen en manipuleerde dat tot een performance.
Lang geleden, mooie tijd was dat ook. Aan het gedoe rondom de performance in het Mickerytheater, dat overigens in 1991 is opgeheven, moet ik de laatste tijd nog wel eens terugdenken. Nu de sector kunst en cultuur voor de zoveelste keer in zwaar weer verzeild is geraakt, zij het deze keer door met name de corona-misère. De periode van experimenteren en culturele globalisering heeft praktisch al min of meer plaats gemaakt voor een periode van cultureel regionalisme. En ook dat wordt, of is denk ik nu al moeilijk genoeg.
Tenzij de politiek eens een keer ophoudt de sector kunst en cultuur als sluitpost te zien, en niet alleen de KLM overeind houdt met een staatslening van 2 miljard euro of meer, maar ook de sector kunst en cultuur, waarin meer dan 30.000 mensen werkzaam zijn. Echter niet alleen daarom al, maar ook in meerdere opzichten is de sector kunst en cultuur voor onze toekomst van minstens net zo groot belang als de KLM. Kunst en cultuur raakt aan het wezen van ons bestaan en is van essentiële waarde voor de veerkracht van de samenleving!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten