Gisteren las ik in de Volkskrant een interview van Kirsten Hannema met rijksbouwmeester Floris Alkemade (1961) n.a.v. zijn essay 'DE TOEKOMST VAN NEDERLAND. De kunst van richting te veranderen'. Architect Floris Alkemade heeft in deze essay de ervaringen en inzichten gebundeld die hij de afgelopen jaren o.m. als rijksbouwmeester heeft opgedaan. We leven volgens hem in een revolutionaire tijd, ingewikkelde problemen als klimaatverandering, energietransitie en vergrijzing vragen om een richtingverandering. De huidige corona-crisis maakt dat nog maar eens al te duidelijk. Problemen van formaat dus, die ons volgens Alkemade behalve kopzorgen, middels 'De kunst van richting te veranderen' toch ook maatschappelijke winst kan opleveren.
Alkemade ziet een citaat uit LA VIEILLESSE, 1970 (vrij vertaald 'De ouderdom') van Simone de Beauvoir dat luidt: 'Met de manier waarmee een maatschappij omgaat met de ouderen, wordt op ondubbelzinnige wijze blootgelegd - vaak zorgvuldig gemaskeerd - wat de ware principes en doelstellingen ervan zijn' als lakmoesproef om te testen of we juist handelen.
Hij zegt, als onze omgang met de kwetsbaarsten oké is, dan komt het met de rest ook goed. Zo niet, dan is er reden voor wantrouwen, dan ontbreekt een cultuur van sociaal gevoel, en dat is wat een maatschappij verder brengt. We zijn zó gewend om alles in financiële waarden af te meten, in procenten en spreadsheets. De economische crisis liet al zien dat het een te dunne laag is om op te bouwen. Waarom sturen we niet meer op morele waarden die ondubbelzinnig goed zijn?
Ja, waarom doen we dat eigenlijk niet? Maar een ondubbelzinnige koerswijziging in dit opzicht is kennelijk zo simpel nog niet. Mogelijk dat we in de huidige corona-crisis de balans tussen cultuur en natuur min of meer vanzelf hervinden. Dat zou mooi zijn, dan levert de corona-crisis behalve misère toch ook nog iets goeds op!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten