Maarten van der Weijden (1981) heeft afgelopen zomer met zijn epische zwemtocht van 163 km door Friesland, maar liefst rond 5 miljoen euro weten op te halen voor kankeronderzoek. De bedoeling was dat hij de Friese elf stedentocht zou zwemmen, een afstand zoals bekend van 200 km. Maar op slechts 8 km voor Dokkum, ofwel 37 km voor de meet in Leeuwarden, moest hij na 55 uur zwemmen zonder te rusten de pijp noodgedwongen aan Maarten geven. Met de voorlopige diagnose van een verstoorde zoutbalans en een systeem dat totaal in de war was, werd Maarten van der Weijden afgevoerd naar het ziekenhuis voor een grondige check. Finish net niet gehaald, trouwens het was van meet af aan al onzeker of hij die zou halen, maar Maarten zou alles geven. Het was geen idiote poging om in het Guinness Book of Records te komen, hij wist waarvoor hij het deed. Iedereen leefde dan ook bijna 3 dagen volop met hem mee. En ook al bleef het natuurlijk een beetje gekke en ongezonde actie, het was een prestatie van wereldniveau!
Maar het kan nog gekker, want tot mijn verbazing las ik onlangs in de krant dat de Britse Ross Edgley (1985) in de afgelopen vijf maanden heel Groot-Brittannië is rondgezwommen. Een afstand van 3200 km zonder flippers of snorkel door soms woeste zeeën maar wel altijd met de getijdestroom mee. Hij zwom 12 uur per etmaal d.w.z. twee keer 6 uur met stroom mee, en tijdens de twee maal 6 uur tegenstroom ruste hij uit in een bootje dat met hem meevoer. Hij schijnt tijdens zijn slopende tocht meer dan vijfhonderd bananen te hebben gegeten, niet verwonderlijk als je bedenkt dat hij dagelijks tussen de 10.000 en 15.000 calorieën moest eten. Het was niet de eerste extreme uitdaging voor de Brit. Eerder liep hij een marathon terwijl hij een mini trok en zwom hij 100 kilometer met een boomstam achter zich aan. Nogal krankzinnige acties allemaal, met de Great British Swim wilde hij enkel aandacht trekken voor zijn boek: The Worlds Fittest Book. Maar evengoed een prestatie van wereldniveau!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten