vrijheid en open samenleving

Jaren geleden vloog ik met Joke en Christa, tijdens een prachtige zonsondergang, in een gehuurde Piper Warrior II met ex-schoonzoon Brend aan de knuppel, over de Hudson en langs het Vrijheidsbeeld op Liberty Island in New York. Wat een sfeer! Het in 1875 door o.a. Frédéric Auguste Bartholdi en Gustave Eiffel ontworpen beeld, een cadeau van Frankrijk aan Amerika voor de 100ste verjaardag van de Amerikaanse onafhankelijkheid, dat symbool staat voor de vrijheid. Eén van de kernwaarden van de Verenigde Staten, maar het geldt eveneens als teken van verwelkoming van terugkerende Amerikanen, gasten en immigranten, dus iedereen! Vrijheid is niet alleen een kernwaarde van de Verenigde Staten maar ook van Europa, zeker van de west Europese landen. Een vrijheid die door terrorisme wordt aangevochten en zwaar onder druk wordt gezet hebben we gisteren weer gemerkt.

Mijn verbijstering maakte gisteren na de gewelddadige aanslagen van waarschijnlijk islamitische kant in Brussel al snel plaats voor een aanval van woede. Hels was ik, de straffen die ik in mijn ongenuanceerde gemoedsstemming voor de daders verzon waren niet gering, en wil ik vanwege het barbaarse gehalte liever niet aan dit epistel toevertrouwen. Ik betrap me er soms op, dat ik de laatste tijd anders tegen medelanders aan ga kijken die op grond van hun uiterlijk vermoedelijk moslim zijn. Na de aanslagen in Parijs, schreef ik op 14 november 2015 in mijn stukje 'over liberté, égalité, fraternité' dat de daders, alle vreedzame moslims ten spijt, gewoon een stel criminelen zijn die de islam a.h.w. hebben gekaapt voor hun verachtelijk en misdadig wereldbeeld. En dat vind ik nog steeds, het gaat dus absoluut niet aan, alle moslims over één kam te scheren! Dat ik tot mijn spijt de moslims geleidelijk aan minder genuanceerd bezie, is wellicht het resultaat van de aanslagen van de laatste tijd. Angst en tweespalt zaaien, een ontwikkeling die de daders kennelijk voor ogen staat, maar waar ik persoonlijk niet voor wil kiezen! Ik kies voor een vrije open samenleving, waarin ik me niet wil laten leiden door angsten. Nelson Mandela (1918-2013) zei ooit eens: 'May your choices reflect your hopes, not your fears' en zo is het, al zal ik er hard aan moeten werken!

PVV-leider Wilders, de malloot, vindt dat Nederland onmiddellijk zijn grenzen moet sluiten. Hij denkt dat wat er nu in Brussel is gebeurd, ook hier kan gebeuren. Dat het ook hier kan gebeuren lijkt me evident, maar grenzen sluiten helpt niet. Trouwens al zou je dat willen, hoe zou je dat dan moeten doen? Zijn opmerking over preventief opsluiten van teruggekeerde Syriëgangers vind ik helemaal de limit. Als dat niet gebeurt, is Rutte volgens Wilders bij een eventuele aanslag 'moreel medeverantwoordelijk' want we hadden het immers kunnen verwachten. Wat is het toch een demagoog! In dit verband kon ik me goed vinden in de voetnoot 'Open samenleving' van Arnon Grunberg, die ik vanmorgen in de Volkskrant las t.w.

Terrorisme is zelden een reële bedreiging voor staten. Op het hoogtepunt van de Tweede Intifada, toen er elke week een of meer aanslagen in Israël plaatsvonden, merkte een Israëlische minister terecht op dat er nog altijd meer verkeersdoden in Israël vielen dan dat er mensen stierven aan terrorisme. Wie de destructieve werking van terrorisme wil begrijpen moet zich richten op de reactie van de staat. De staat die open en betrekkelijk vrije samenlevingen in naam van terrorismebestrijding geleidelijk doet veranderen in politiestaten geeft de terroristen hun zin. Kort na de aanslagen in Brussel liet Wilders via Twitter weten dat de grenzen moesten worden gesloten en hij sprak over ‘preventieve opsluiting’. Zoals Hamas en extreem-rechts in Israël elkaars stiekeme bondgenoten zijn, van de PVV tot de FN (Franse Front National), elkaars geheime kameraden. Uiteindelijk streven zij hetzelfde na: het einde van vrije en open samenlevingen.