Voorjaarskriebels, mooie tijd om weer eens een wandelingetje te maken op een eiland middenin de Noordoostpolder. Want daar ligt Schokland al sinds 1942 op het droge. Een uniek fenomeen, zo uniek kennelijk dat UNESCO het droog gevallen eiland zelfs op de Werelderfgoedlijst heeft gezet. Op dezelfde lijst waarin bijvoorbeeld ook de piramiden van Egypte en de Chinese muur zijn opgenomen!
Op een bronzen plaquette uit 2009 waarop een silhouet van Middelbuurt in bas-reliëf is afgebeeld, las ik de volgende publicatie:
De Burgemeester der gemeente Schokland maakt bij deze aan de opgezetenen der gemeente bekend dat op heden den 4 Maart 1859 bij hem is ontvangen eene missive van Z.E. der Commissaris des Konings in de Provincie Overijssel inhoudende dat door de Minister van Binnenlandse zaken de ontvolking van het eiland Schokland is goedgekeurd met bepaling dat binnen vier maanden na de dagtekening dezes alle eigendommen moeten zijn afgebroken en weggevoerd. Schokland, den 1 Maart 1859. De Burgemeester van Schokland, G.J. Gillot.
De lange en bewogen geschiedenis van Schokland, het eiland waarop de bewoners vanaf de middeleeuwen tot 1859 een gevecht hebben moeten leveren tegen de armoe en het water van de voormalige Zuiderzee, is vrij bekend. Toch stond ik deze keer even wat langer stil bij de boodschap van burgemeester Gillot. De impact, die deze onheilstijding op de Schokkers moet hebben gehad, laat zich raden. Ondanks de armoede en de gevaren van het water, moet het drama van de ontvolking voor veel eilandbewoners een tragedie zijn geweest. Een opgelegde vlucht, weg van hun geliefde eiland en de hechte banden die ze met elkaar hadden. Ze moesten elders in het land opnieuw beginnen en daar hun hoofden maar boven water zien te houden. Moeilijk, een vluchtelingenvraagstuk dat van alle tijden blijkt te zijn!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten