Alles golft, glooit en stroomt schreef ik op 25 november 2015 in mijn stukje 'wellustige aandachtstrekster'. Ik had het toen over 'Station Arnhem Centraal', een ontwerp van architect Ben van Berkel van UNStudio. Alvorens op internationale vrouwendag, afgelopen dinsdag 8 maart 'Museum Arnhem' in te duiken om de expositie 'Queensize' te bekijken, hebben we genoemde kwaliteiten van van Berkel's creatie eerst weer even gecheckt. En inderdaad alles golft, glooit en stroomt nog immer in dit prachtige stationnetje!
Dat kon ik van de expositie 'Queensize' ('Queensize' verwijst naar een bedmaat, het bed is een essentieel onderdeel van het leven en staat symbool voor de cyclus geboorte, leven en dood.) niet bepaald zeggen. Ja golven en glooiingen genoeg, maar stromen deed het niet erg in mijn optiek. Ik las dat de vaak confronterende kunstwerken moesten laten zien hoe vrouwen naar zichzelf kijken. Ze vertegenwoordigden een mensenleven, of liever gezegd een vrouwenleven, omdat het allemaal werken van vrouwelijke kunstenaars betrof. Een vrouwenleven, bestaande uit drie levensfasen t.w. worden, zijn en sterven. Over thema’s geboorte en verval, dood, dromen en nachtmerries tot en met ervaringen die onze identiteit vormgeven. Aan de hele expositie was weinig plezier te beleven, ik vond het een tobberige tentoonstelling!
Nee dan was 'Female Power', een tentoonstelling die ik hier een paar jaar geleden heb gezien (Zie mijn stukje 'Female Power' van 10 maart 2013) van een heel andere orde. Die vrouwen keken heel wat positiever naar zichzelf, dat was een tentoonstelling van vrouwelijke kracht en macht. Van keramische borstvormen en een installatie met gevlochten harnassen tot foto’s van legendarische Japanse vissersvrouwen. Een boodschap van zelfontplooiing, keuzemogelijkheden en weerstand tegen discriminerende gebruiken van andere culturen, kortom powerfeminisme. (Zie wat dit betreft ook mijn stukje 'FémininMasculin' van 24 december 2008).
Maar het uitzicht vanuit de Rijnkamer op de Nederrijn, was ondanks het deprimerende Galgenveld, een kunstwerk van de Duitse kunstenares Paloma Varga Weisz (1966), nog immer even prachtig!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten