Vanuit Wezep met Ma en Joke rond 11.00 uur vertrokken richting Kampen voor een kort patiënten bezoekje aldaar. Het ëén en ander ging voor Ma op enig moment gepaard met een pittige, om maar niet te zeggen zware traploop exercitie. Maar met behulp van wat trek- en duwwerk van Joke en mij werd het niveauverschil uiteindelijk overbrugt. Jeetje, zo erg hadden we het tot nu toe nog niet meegemaakt, de jaren hebben hun tol wel geëist! Maar zo rond een uur of halfeen waren we dan toch klaar voor fase twee die dag t.w. 'een eindje toeren'. Zelf heb ik geen hekel aan autorijden, en Ma doen we er doorgaans een groot plezier mee. Dan komt ze nog eens ergens zegt ze altijd. Een rondje noordwest Overijssel leek haar wel wat!
Via de N50 zaten we vanuit Kampen al snel in Ens, wat een gat trouwens. Vandaar via Kraggenburg en Vollenhove naar Blokzijl voor de lunch in Grand Café/Restaurant 'Prins Mauritshuis'. Ik had de auto dichtbij geparkeerd, maar het was voor Ma toch nog een moeilijke en te lange exercitie. Maar eenmaal binnen, buiten op het terras was te koud, kwam ze snel weer op adem. Door een misverstandje in de keuken moesten we vrij lang op onze bestelling wachten. Joke had enkel soep besteld, en dat hadden ze als een voorgerecht behandeld. Het desastreuze gevolg was dat Ma een beetje lang op haar uitsmijter ham/kaas moest wachten, en ik op m'n twee kroketjes met brood. Bijna 92 jaar, maar nog knap ongedurig, pa zou volgens haar allang zijn opgestapt! Wel lachen trouwens, want toen ze eindelijk achter haar fel begeerde uitsmijter zat, werd die met de grootst mogelijke moeite maar voor de helft weggewerkt. Maar goed dat ik nog een gaatje tussen de twee kroketten overgehouden had, anders had de andere helft daar nu nog gelegen. Tegen de regels in heb ik de auto daarna maar voor de deur gezet, kon ze zo instappen.
Het rondje Weerribben was genieten voor haar, en niet alleen voor haar trouwens. Wat een prachtig natuurgebied is dat toch. Met een rustig gangetje zijn we via Scheerwolde over een mooi schilderachtig, maar erg smal weggetje naar Ossenzijl gereden, en vervolgens verder over een dijkje via Blankenham terug, richting Blokzijl en Vollenhove. Daar hebben we de afslag richting Zwartsluis genomen, en zijn we verder via Hasselt, 's-Heerenbroek en Westenholte naar Katerveer bij Zwolle gereden, en vandaar over de A28 terug naar Wezep, waar we rond halfvijf aankwamen. En daar hebben we samen met Ma, die totaal uitgeteld maar toch ook voldaan volgens haar zeggen, in haar stoel was neergezegen, ter afsluiting nog maar een pikketanisje genomen.
(De berichten over de gezondheid van Ma werden bij mij gistermiddag, terwijl ik net dit stukje aan het schrijven was, geactualiseerd. Tijdens het haast reguliere bloedprikken van de laatste tijd, is gisteren vastgesteld dat ze een extreem laag HB-gehalte had. Bloedtransfusie was geboden, en wel direct! Haar ademtekort en totale vermoeidheid bij de geringste inspanning tijdens ons toertje eergisteren, lijkt me daarmee wel verklaard!)
1 opmerking:
Ja, prachtig daar. En met een HB van 3,5 mogen jullie blij zijn dat je haar nog weer levend hebt kunnen afleveren. Jeetje! Maar ze had het wel mooi gevonden.
Een reactie posten