Op twee grote schermen zag ik in de kerk een heel leven voorbij trekken. T als jonge man, echtgenoot, vader en opa, als leraar, klusser en organisator, als schaker, musicus, kunstschilder, watersporter en weet ik allemaal niet wat nog meer. Stil zat ik met een brok in m'n keel geëmotioneerd te kijken. De emotionele gesteldheid overviel me min of meer als een donderslag bij heldere hemel. Omdat ik bij T's leven en welzijn niet of nauwelijks nog contact met hem had. De meeste contacten die ik met T in het verleden heb gehad, dateren van midden jaren zestig. Toen we jong waren, en hij mijn nichtje J, waar ik destijds vrij regelmatig mee optrok, trouw beloofde tot de dood hun zou scheiden. Daarna kwamen we elkaar nog slechts sporadisch tegen. Kennelijk hebben we de handen vol genoeg gehad met ons zelf en onze gezinnen. Hij was ziek de laatste jaren, op familiereunie hoorde ik van J nog wel eens hoe het met T ging, maar daar bleef het eigenlijk bij. En nu is hij in het bijzijn van zijn geliefden toch nog onverwacht snel gestorven!
Het thema van de dankdienst voor T's leven, was zijn kinderlijk vertrouwen op Gods belofte van een nieuwe hemel en aarde en een mooi nieuw Jeruzalem. Er was samenzang, er werd gebeden, er werd geluistert naar liederen die door het HCM, het koor waar T ook lid van was, werden gezongen. Er was een overdenking en een bijbellezing uit hoofdstuk Openbaringen 21: 1-5, 10, 18 en 19a en er werd door J het gedicht 'De Najaarslaan' voorgelezen van Jacqueline v.d. Waals. Gelovig of niet, ik vond het een dankdienst die vol passie en warmte werd gebracht. Wat mij persoonlijk echter het meest beroerde was de prachtige, door zijn beide dochters gebrachte collage van schetsen over T's leven.
Met het prachtige lied 'The Holy City' gezongen door zijn geliefde HCM, werd T door zijn kinderen en kleinkinderen de overvolle kerk uitgedragen. In een stralend zonnetje hebben we T met z'n allen begeleid naar zijn laatste rustplaats op de Algemene Begraafplaats in Pesse. En terwijl de door T's kleinkinderen geblazen zeepbellen in het zwerk opgingen, hebben we daar allemaal de laatste eer bewezen met een gang langs T's geliefden en zijn graf, en afscheid van hem genomen!
1 opmerking:
Het was een prachtige diens en mooi weer toen we naar het graf liepen een mooie uitvaart zo als ik het heb ervaren.
Een reactie posten