Na bijna 7 weken in 'De Kievitsbloem' in Zwolle was het mooi geweest en kon ze naar huis. Afgelopen vrijdag heeft Geke haar opgehaald, en haar weer naar haar eigen vertrouwde appartementje gebracht. Ben je blij ma, vroeg ik haar j.l. zondag, zeker, maar het is wel weer even wennen. In 'De Kievitsbloem' kreeg ik natuurlijk veel meer aandacht. Daar kwam nog wel eens iemand binnenlopen om te vragen of alles goed was. En sommigen bleven dan wel eens een poosje hangen voor een praatje. O ja, echt? Ik heb je daar toch ook wel eens anders horen praten! Ach ja, dat zal wel, maar hoe dan ook, ik ben best blij dat ik weer thuis ben, alleen, ik ben zo moe!
Zo zag ze er ook uit, moe en fragiel. Evengoed kwam ze me wel tegemoet lopen zonder rollator! Die vergat ze steeds zei ze, toen ik daar een opmerking over maakte. Ja ma, daar kan ik me wel iets bij voorstellen, ik weet ook niet hoe ikzelf met zo'n ding zou omgaan in jou situatie, maar wen je in godsnaam aan dat ding in huis consequent te gebruiken. Want als je een keer goed op je heup terecht komt, zijn de rapen pas echt gaar. Zou ze doen, maar vijf minuten later liep ze alweer solo de keuken in! Ik maak me geen illusies, die loopt als ze alleen in huis is consequent zonder rollator!
Veel, zo niet alles is geregeld, mede door de inzet van mijn twee zussen. Een anti-valbeugel aan weerszijde van haar bed, een papagaaibeugel om zich aan op te trekken, maximaal haalbare bijstand bij wassen en huishouden. Wat kan je meer doen voor een kwetsbare, bijna 91 jarige moeder, die zelfstandig wil leven. Weinig denk ik! Ik hoop alleen dat ze wat rustiger wordt en snel aansterkt!
1 opmerking:
Hoop met jullie dat ze, zonder valpartijen, nog een fijne tijd in haar huis mag hebben!
Hartelijke groet voor haar en jullie allen,
Suze
Een reactie posten