Gisteren een kijkje genomen in 'Het Eemhuis' in Amersfoort, een multifunctioneel cultureel centrum, dat is ontworpen door Neutelings Riedijk Architects in Rotterdam, hetzelfde bureau dat ook het mediagebouw beeld en geluid in Hilversum ontworpen heeft (zie mijn stukje 'beeld en geluid' van 13 december 2006). Bouwkundig is het gebouw op 20 december 2013 opgeleverd, de officiële opening zal medio juni a.s. plaats vinden. Maar vier belangrijke culturele Amersfoortse instellingen zijn inmiddels in 'Het Eemhuis' gehuisvest t.w. Scholen in de Kunst, Bibliotheek Eemland, Archief Eemland en Kunsthal KAdE. Wij kwamen in de eerste plaats voor 'VENSTERS', de door Marc Mulders (Tilburg, 1958) samengestelde openingstentoonstelling in Kunsthal KAdE.
In deze tentoonstelling toonde hij recent werk van hemzelf, dat hij min of meer in dialoog plaatste met werk van andere kunstenaars. Twee polen stelde hij daarbij aan de orde t.w. de poëzie, het licht en het vergezicht, maar ook de begrenzing en de duisternis. Deze aspecten zag je vertegenwoordigd in de expositie, in zowel zijn eigen werk als in de keuze van het werk van andere kunstenaars als Erik Andriesse (1957-1993), Tessa Chaplin (1991), Wolfgang Laib (1950), Couzijn van Leeuwen (1959)en Bram van Velde (1895-1981) om er maar enkele te noemen. Marc Mulders had voor deze expositie een bepaalde klank en sfeer voor ogen. Van alle andere kunstenaars heeft hij specifiek werk gekozen dat volgens hem in het totaal plaatje paste. In de eerste plaats koos hij de kunstenaar om de schoonheid van zijn of haar werk. In de tweede plaats koos hij dan die werken uit hun oeuvre, die zich goed verhielden met de werken van andere kunstenaars in de door hem beoogde sfeer. Om eerlijk te zijn vond ik het een matige expositie!
Even iets over het gebouw zelf. 'Het Eemhuis' is eigenlijk georganiseerd als een verticale stapeling van de vier aanwezige instellingen, die de continuïteit van het publieke domein dienen te versterken in het gebouw. Op de begane grond loopt het publieke Eemplein a.h.w. door in een overdekte ruimte, die dienst zou kunnen doen als de foyer van het Eemplein. Aan de andere kant vormt het in het gebouw doorlopende Eemplein a.h.w. stapsgewijs de terrasvormige bibliotheek in het gebouw. Ruimtelijk zit 'Het Eemhuis' aardig in elkaar, een aanwinst voor de stad lijkt mij, maar de detaillering van met name het interieur vind ik in meerdere opzichten erg matig. Dat neemt niet weg, dat we ons in 'Het Eemhuis' een paar uurtjes goed hebben weten te vermaken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten