Gisteren in film instituut Eye in Amsterdam 'The Selfish Giant' gezien, een festivalhit in Rotterdam op het Internationaal Film Festival. En met recht, de volle 93 minuten hield de Engelse regisseuse Clio Barnard ons met deze prachtige maar hartverscheurende film bij de les. In het kort: Jonge tiener Arbor (Conner Chapman) uit de Britse onderklasse wordt van school getrapt, en begint samen met zijn goedmoedige vriendje Swifty (Shaun Thomas), die eveneens van school is gestuurd, in de arme buurten van Bradford een handeltje in schroot. Met paard en wagen, zoals dat traditiegetrouw gebeurt in Bradford, een stad in het noorden van Engeland, waar de economische crisis flink heeft huisgehouden, trekken ze er dagelijks op uit. Ze stelen alles wat los en vast zit, veelal op aanwijzingen van Kitten (Sean Gilder) de schroothandelaar die hun waar opkoopt. De jongens scharrelen rond in een desolate, maar schitterend in beeld gebrachte omgeving.
Het meest verdienden de jongens uiteraard aan koper, ze presteerden het om een gigantische rol koperdraad achter de rug van een wegwerker op hun wagen te laden. In het open veld werd vervolgens het omhulsel eraf gebrand, waarna Kitten de kale draad voor een paar cent van ze overnam. Maar het ging goed mis toen ze een dikke hoogspanningskabel probeerden te jatten. Daarbij kwam de goedmoedige Swifty door elektrocutie om het leven.
De film liet feilloos zien wat het lot van kinderen doorgaans is in armoedige achterbuurten. In de angstaanjagende aso buurt van Bradford hadden de jongens door gebrek aan rolmodellen geen schijn van kans om iets van hun leven te maken.
'The Selfish Giant' is prachtig qua beeld, zelfs de grimmige koeltorens van een kolencentrale hebben in het desolate landschap nog een zekere schoonheid. Het verhaal echter is wreed, hartverscheurend en ontdaan van welke vorm van schoonheid dan ook. Een zeer indrukwekkend verhaal, we waren er stil van!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten