Kasteel Heeswijk

Vandaag hebben we de tentoonstelling 'Beelden van een verloren verleden' gezien in Kasteel Heeswijk. We moesten er een eindje voor rijden, maar het was de moeite waard. In de tentoonstelling komt het werk van Carel Willink (1900-1983) en Lodewijk Copijn (1878-1945) samen. De door de tand des tijds aangetaste classicistische beelden en vazen in de door Copijn in 1939 ontworpen tuin van Kasteel Heeswijk, zouden bij wijze van spreken model kunnen hebben gestaan voor de magisch-realistische schilder Willink. Willink had niet alleen een voorliefde voor Griekse tempels en de renaissance, maar ook voor klassieke tuinen en vervreemdende gevallen zuilen en beelden zonder hoofd of ledematen. Aanleiding voor de gezamelijke tentoonstelling, die nog tot eind november te zien is, is de recentelijk gerenoveerde oud-Hollandse tuin.

Ontwerp oud-Hollandse tuin bij Kasteel Heeswijk.

Buiten de tentoonstelling om werd ons ook gelegenheid geboden, om met behulp van een gids meer over Kasteel Heeswijk te weten te komen en te zien. Kasteel Heeswijk, een voormalige waterburcht bij Heeswijk stamt al uit de 11e eeuw. Reeds in 1080 ontstond al de voorloper van het huidige kasteel, de zogenaamde motteburcht of kasteelheuvel. In de loop van de middeleeuwen werd de kasteelheuvel echter afgevlakt en werd er een stenen kasteel gebouwd. Kasteel Heeswijk heeft in de vele honderden jaren daarna diverse keren een prominente rol gespeeld in de geschiedenis. De namen van Prins Maurits en zijn halfbroer Frederik Hendrik hoorde ik voorbij komen, maar ook van o.a. Zonnekoning Lodewijk XIV en van Napoleon. Uiteindelijk schijnt in 1835 gouverneur André baron van den Bogaerde van Terbrugge het in verval geraakte kasteel te hebben gekocht, en in de jaren daarna te hebben verbouwd en uitgebreid.
Tegenwoordig heeft het kasteel geen adellijke bewoners meer, en is het kasteel volledig eigendom van de Stichting Kasteel Heeswijk. In 2005 is het kasteel voor het laatst gerestaureerd en is het een museum geworden en een gelegenheid voor o.a. bruiloften en partijen.

Kasteel Heeswijk is kennelijk ook een mooie locatie voor de 'Stichting Make-A-Wish Nederland'. Deze stichting realiseert wensvervullingen van kinderen met levensbedreigende ziekten. Enigszins verbaast kwamen we vanmorgen gelijk aan bij de poort met een grote rose limousine. Door enkele in middeleeuws kostuum gestoken dienstmaagden en lakeien werd ons gevraagd enige terughoudendheid te betrachten, en even te willen wachten tot de inzittenden van de limousine binnen waren. Oké, geen probleem.

Een grote rose limousine.

Uit de limousine kwamen 2 kleine kinderen, ik schat rond de vijf jaar, en een aantal ouderen (waarschijnlijk ouders, oma's en opa's) die met enig gevoel voor entertainment werden begroet en naar een met ballonnen versierde plek op de binnenplaats van het kasteel werden geleid.

Later zaten wij zelf ook op de binnenplaats een hapje te eten. Van alles werd er gedaan voor die twee kinderen, niets was te gek zo te zien. Een tovenaar kwam langs en enkele goede feeën. Een liefste wens…een droom, die alleen in de fantasie van een kind bestaat, werd hier werkelijkheid. Een wens op maat met zo te zien grote aandacht voor detail. Voor iedereen een onvergetelijke ervaring lijkt me, een herinnering die een leven lang mee gaat. Een wensvervulling die volgens Make-A-Wish kinderen, die vanwege hun ziekte te vaak vooral patiënt zijn, kracht geeft om kind te zijn. Mooi!
Waar de ouderen vooral ook druk mee waren, was achter die twee kinderen aanzitten die alsmaar een andere kant opwilden. Een wensvervulling, het doet er misschien niet toe, maar eerlijk gezegd hadden we de indruk dat de peuters zich maar moeilijk naar de wens van de oudjes lieten schikken. En dat is dan eigenlijk toch ook wel weer vrij normaal!