Grou

Het Friese Grou aan de westkant van het Pikmeer en het Prinses Margrietkanaal is de hoofdplaats van de gemeente Boarnsterhim. Maar niet lang meer, want met ingang van 1 januari 2014 wordt de gemeente Boarnsterhim opgeheven en zal Grou deel uitmaken van de gemeente Leeuwarden.
Eergister hebben we in Grou S, W, R en D opgezocht die daar aan het eind van hun vakantie met Lemsteraak de 'Poolster' een dagje lagen. Er was nog enige consternatie te bespeuren vanwege een verdrinkingsgeval in de jachthaven. Het betrof een 17 jarig meisje uit Utrecht. Men kon alleen maar gissen naar hoe ze 's nachts, onderweg naar de zeilboot waarop ze verbleef, in het water terecht gekomen is. Waarschijnlijk heeft ze zich in het donker in de locatie vergist en is ze van de steiger in het water beland. Triest, we kenden het slachtoffer wel niet, maar evengoed drukt zo'n dramatische gebeurtenis in de haven een stempel!

Nabij watersportdorp Grou, dat zo'n beetje in het hart van het waterrijke Friesland ligt, hebben we menig maal gezeild. Het water, de rust, de ruimte en de prachtige luchten hier, trekken me altijd enorm aan. Bijna nergens in deze contreien wordt het uitzicht verstoord door industrie of stedelijke drukte. Boerderijen, uitgestrekte weilanden, natuurgebieden en karakteristieke dorpjes en stadjes met prachtige gevels en kerktorens vormen hier het decor, en Grou maakt daarop geen uitzondering.

De 'Poolster' lag in de Gemeentelijke Jachthaven aan de Meersweg aan een kopsteiger. Vanuit de kuip hadden we zo een mooi en onbelemmerd uitzicht op het Pikmeer en het Prinses Margriet Kanaal. En dat was genieten natuurlijk, want er is altijd wel wat te zien op het Pikmeer en het druk bevaren Prinses Margriet Kanaal. Beetje jammer dat we vanwege een regenbui een poosje de kajuit in moesten, maar achteraf gezien was dat ook wel weer gezellig. Toen we na de bui ons hoofd weer door het luik naar buiten staken, zag een groot deel van het wateroppervlak in de haven bont en blauw van olievervuiling. Een snel controlerondje op de 'Poolster' leerde ons dat de oliefilm gelukkig niet van ons afkomstig was. Er liepen al meer mensen op de steiger uit te kijken naar de veroorzaker van dit milieudelict, maar het bleek niet te traceren. En toen een poosje later de gealarmeerde politie zich op de steiger melde, wisten die ook niet waar ze zoeken moesten omdat de oliefilm al weer zo goed als verdwenen bleek. Ja, ja, je maakt wat mee in zo'n haven! En inmiddels was het ook nog eens een keer etenstijd geworden.

Na in Grou even de beentjes te hebben gestrekt, zijn we met z'n zessen neergestreken in wijn, tap en eethuis 'Amicaal' aan het Halbertsma's Plein in het centrum van Grou. Het terras zat vol, we moesten dus naar binnen, maar dat bleek achteraf niet erg. We kregen een prima tafel toegewezen bij het raam, en de menukaart bood voor elk wat wils. Kabeljauw met mosterdsaus; Gemarineerde lamsbiefstukjes met honing-tijm saus; Oosterse salade met gemarineerde biefstukreepjes, koriander en munt en last but not least Mosselen bereid op Belgische wijze met knoflook en witbier. Als dat allemaal niet lekker is dan weet ik het niet meer. Maar het was lekker en de sfeer was ongedwongen, de keuken heeft ons ondanks de grote drukte niet lang laten wachten en de bediening heeft ons vriendelijk en adequaat geholpen. Bedankt S en W voor al dit moois, goeie keus van jullie. Als ik hier in de buurt zou wonen, zou ik hier vaak eten!

Likkend aan een ijsje van SCOOP ice cream, namen we na een korte wandeling door Grou afscheid van elkaar. Wij moesten nog een uurtje rijden voor we thuis waren en S, W, R en D hadden op de 'Poolster' het rijk weer alleen.