zaterdag, augustus 04, 2012

er zijn grenzen


Gisteravond op TV een huiveringwekkende documentaire gezien over de Australische kayakker Andrew McAuley, die van Australië naar Nieuw-Zeeland wilde peddelen. Het bizarre was, dat het eigenlijk van meet af aan wel duidelijk was dat het dramatisch zou aflopen. De zuidelijke oceaan staat bekend om z'n woeste, hoge golven. Bijna nergens worden ze in hun vaart op het zuidelijk halfrond gestuit, ze rollen de hele wereld rond en kunnen zich zo tot ongekende hoogte en in kracht opbouwen. Toch had hij het na ruim 30 dagen peddelen op zee, waarbij hij met windkracht 10 en meer te maken heeft gehad, nog bijna gered. Ongelooflijk, 98% van de in mijn ogen suïcidale peddeltocht had hij erop zitten, en praktisch met de haven in zicht ging het alsnog fout!


Zijn doel was om als eerste mens per kayak de Tasmanzee over te steken. Maar ca. 30 km voor zijn einddoel werd alleen de omgeslagen kayak en enkele attributen van Andrew McAuley teruggevonden. Andrew McAuley zocht gevaar en avontuur en hield daarom van extreme sportprestaties. Door zijn vrouw maakte hij kennis met de Kayaksport, waarin hij vervolgens nieuwe uitdagingen zag. Hij wilde de eerste zijn die in een Kayak de oversteek van Australië naar Nieuw-Zeeland had gemaakt.

Op 11 Januari 2007 zei hij zijn vrouw, zijn jonge zoon en vele vrienden gedag en vertrok hij om ruim 1600 kilometer over de Tasmanzee te peddelen. Hij nam een videocamera mee om zijn tocht vast te leggen. Maar dertig dagen na zijn vertrek ontving de kustwacht van Nieuw-Zeeland een noodoproep van Andrew McAuley.
Na een slopende en uitputtende maand op zee kwam McAuley een dag voor aankomst in Nieuw-Zeeland om het leven. Ik zink, luiden zijn laatste woorden op ca. 30 km voor de kust van Nieuw Zeeland. Zijn lichaam is nooit gevonden. Alleen zijn kayak, camera en videotapes zijn teruggevonden, en vormden als zodanig de basis voor onderstaande fascinerende documentaire van bijna een uur. Andrew McAuley, een excentrieke sportfanaat.



Wat moet je hier verder nog van vinden. Waanzinnig natuurlijk, ik hou ook wel van een avontuurtje, een beetje adrenaline houdt je scherp. De vergelijking gaat enigszins mank, maar met een zeilbootje in de Duitse Bocht bij een dikke 8 Bft. NW is ook niet alles, maar er zijn grenzen.
Aan de andere kant, alleen door je grenzen te verleggen ontdek je wie je bent!

Geen opmerkingen: