saxofoonkwartet

Gistermiddag in Estrado naar het 'Artvark Saxofone Quartet' wezen luisteren. Rolf Delfos en Bart Wirtz op alt, Mete Erker op tenor en Peter Broekhuizen op bariton. Eigenlijk had ik geen zin om te gaan met dat mooie weer, maar blij dat ik wel gegaan ben. Ik heb genoten van de nummers van hun nieuwe cd TRUFFELS, die ik uiteraard gelijk maar heb aangeschaft. Wat kunnen die gasten spelen zeg! Ze brachten het ook goed, puur entertainment was het, en dat voor anderhalve man en een paardekop. Gelukkig maakte hun dat geen bal uit.

Zelf heb ik ook eens een jaar of tien saxofoon gespeeld. Van een geheel ander niveau trouwens, maar wel leuk. Bij Hampe op het Spui in Amsterdam had ik een oude maar goed gereviseerde 'Selmer' tenorsax gekocht. Na een aantal lessen speelde ik mee in de band zonder naam van de plaatselijke muziekschool. Daarna, in de midden jaren tachtig kwam in Amsterdam zowaar het serieuze werk in een gelegenheidsband die we de 'Red Copper Wedding Band' noemden. Veel lol vooral! Vervolgens kwamen er nog enkele optredens her en der met een stelletje ongeregelde flapdrollen. Toen ik een keer in de pauze op het toilet van een Vrije School een stel gasten tegen elkaar hoorde zeggen, dat ze wel een beetje om de band moesten lachen, had ik het wel gezien bij de band. Wat ik toen wel veel langer heb volgehouden, is samenspelen met m'n dochter S die toen aardig met de clarinet overweg kon. Dat ging zover, dat ik er op een gegeven ogenblik ook nog maar een 'Conn' altsax bij heb aangeschaft. Sluipend is er met de diverse verhuizingen naar her en der jammer genoeg de klad ingekomen, het was niet anders.



Maar goed, toen ik deze gasten van nabij zo prachtig hoorde spelen, bekroop mij even de gedachte om ook maar weer saxofoon te gaan spelen. Toch zal ik er, nu ik mij al een tijdje met veel plezier bezig houd met zang, bodhran en drumstel, niet zo snel meer aan beginnen.