Pilanesberg

Op ca. 150 km ten westen van Pretoria ligt Pilanesberg, Pilanesberg National Park is doordat het in een reeds lang uitgestorven vulkaan (1200 miljoen jaar geleden) ligt bijna helemaal rond. Het park dat in 1979 is geopend, heeft een oppervlak van ca. 572 km2, ter vergelijking de provincie Utrecht heeft een oppervlak van ca. 1449 km2. In het park leven momenteel in totaal ca. 6000 dieren waaronder de z.g. Big Five. Verder zijn er in het park meer dan 360 vogelsoorten geteld.

Omstreeks halfnegen 's morgens vertrokken we vanuit ons onderkomen huize "Casta Diva" in Pretoria. In het minibusje dat kwam voorrijden zaten buiten de chauffeur om al twee wat oudere Engelse dames die elders waren opgepikt, waarmee het totaal aantal personen waar we deze safaridag mee door moesten brengen kwam te staan op elf. Na een kleine twee uur rijden kwamen we aan op de plaats van bestemming en werden we in de gelegenheid gesteld om ons voor een halfuurtje buiten het minibusje te verpozen. Immers voor een groot gedeelte van de rest van de dag, zouden we met gevaar voor eigen leven ons busje niet kunnen verlaten.

Vervolgens reden we het park in en begon het grote om ons heen kijken. Vermoedelijk door een te hoog gesteld verwachtingspatroon valt het in eerste instantie een beetje tegen wat je aan wild te zien krijgt, maar na een paar uurtjes rijden moet je deze mening bijstellen, een kwestie van goed kijken. Het is natuurlijk ook een enorm groot gebied waar je doorheen rijd. In Pilanesberg Centre, een voor de wilde dieren ontoegankelijke eetgelegenheid midden in het reservaat, kregen we van onze chauffeur een eenvoudige lunch aangeboden. Die hebben we ons lekker laten smaken, ondertussen genietend van het landschap en de in mijn ogen meest exotische vogels die er rond vlogen, en die soms ook nog een graantje van onze tafel probeerden mee te pikken.

Eén van de olifanten die we tegenkwamen op ons pad bleef staan, keek ons aan en zette nogal bedreigend zijn oren wijd. Kennelijk reden genoeg voor onze chauffeur om in een reflex de versnelling in z'n achteruit te zetten. Gelukkig bleef het daarbij en hoefden we niet echt achterwaarts weg te vluchten, stel je voor. Het zijn enorme beesten die respect afdwingen, ze kunnen zonder twijfel ook al zit je in de auto met je doen wat ze willen.



Aan het eind van de middag hadden we alles bij elkaar opgeteld toch aardig wat wild gezien. Het was een mooie belevenis, maar ik was ook blij dat we het park weer uitgingen. Het voortdurende gestuiter in die auto op die slechte wegen is uiteindelijk enorm vermoeiend voor het vege lijf. Na een autorit van een paar uur waren we weer thuis in huize "Casta Diva" en zaten we even later heerlijk te dineren. Een mooie afsluiting van een bijzondere dag.