Soweto (voluit South West Township)in de schaduw van Johannesburg is denk ik wel de bekendste en grootste township in Zuid-Afrika. Met drie en een halfmiljoen inwoners op ca. 150 vierkante kilometer is het een stad op zich. Ook Soweto bestaat grofweg uit drie wijken t.w. arm, midden en rijk, maar het grootste deel wordt bewoond door arme zwarten die leven in containers of hutten van metalen golfplaten waarvan sommigen zelfs nu nog niet zijn aangesloten op stromend water en elektra.
De townships in Zuid-Afrika kennen een lange en treurige geschiedenis waarvan de oorsprong is te vinden in de apartheid. De zwarte Afrikanen werden gedwongen om zich te vestigen buiten de steden in de z.g. townships. Nu het land al een tijd een democratie is en de apartheid is afgeschaft wonen ze er nog steeds. De kloof tussen zwart en wit en arm en rijk is nog volop aanwezig. En dat zal nog wel een tijdje zo blijven ook, ondanks het feit dat Soweto, ooit de aard van het verzet tegen de apartheid, inmiddels één van de belangrijkste toeristische trekpleisters van Johannesburg is geworden. Want al het geld dat dat ongetwijfeld opleverd, wordt gezien de huidige toestand in de townships zo te zien niet aangewend tot verbetering. Of zouden ze de situatie voor het toerisme bewust zo in stand houden?
Vanavond gaan we naar "Blessed" van Soweto Gospel Choir in theater Orpheus Apeldoorn, een show die speciaal is gemaakt om tien jaar democratie in Zuid-Afrika te vieren. Volgens het programma een feel good-belevenis, ik ben benieuwd want het bezoek aan Soweto j.l. oktober heb ik nog niet bepaald als een feel good-ervaring beleefd, maar dat kwam mogelijk ook doordat ik er tekort was.
Het Soweto Gospel Choir is inderdaad een belevenis, het is voor velen misschien wel dé ultieme feel good-belevenis. Energiek en spiritueel, wat een zinderend en hartverwarmend schouwspel! De oerritmes en opzwepende melodieën getuigden van een onweerstaanbare vrolijkheid en aanstekelijke levenslust. Ik las dat het koor voor het gelijknamige album "Blessed" een Grammy Award in de categorie Best traditional world music heeft gekregen, volkomen terecht lijkt mij. Prachtig! Het koor schijnt ook al jarenlang het favoriete koor van Nelson Mandela te zijn, en is bovendien ambassadeur van diens Aids Foundation. De Zuid-Afrikaanse pers schreef: "Blessed are those who hear this choir". Het koor dat voortdurend op wereldtournee is, brengt een boodschap van hoop en passie voor iedereen, een ode aan de goede krachten in het leven.
Toen we na afloop weer naar huis reden door het donkere bos, stak in de omgeving van Uddel vlak voor ons een kudde damherten de weg over en even later een vos, ook dat was mooi!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten