de grote zoetwaterleverancier

In de Volkskrant van 16 mei j.l. zag ik een opvallende foto van de delta van de Coloradorivier. Op de foto, gemaakt door fotograaf en cineast Peter McBride, bekend van o.m. National Geographic, was te zien dat de Colorado niet eens de zee meer bereikt. Wat je zag waren slechts de verdroogde sporen van de rivierdelta, prachtig, zo vanuit de hoogte gezien net een fossiele varen, maar een ecologische ramp natuurlijk. De machtige, oeroude 2334 km lange Colorado met een stroomgebied van 637.137 km2, die de zee niet meer kan bereiken! Eén van de grotere zoetwaterslagaders van onze planeet, die al vele miljoenen jaren vanaf de bron hoog in de Rocky Mountains zijn weg naar de Golf van Calfornië moeiteloos heeft weten te vinden, en daarbij vele machtige canyons in de rotsen heeft uitgesleten, waarvan de Grand Canyon de bekendste is.

Tegenwoordig moet de Colorado onderweg vrijwel al zijn water via een aantal stuwmeren afstaan t.g.v. de watervoorziening van verschillende grote steden, waaronder Las Vegas midden in de woestijn. En verder zijn onderweg met name de vele citrusplantages en golfbanen debet aan het waterverlies van de Colorado. Maar natuurlijk heeft de klimaatverandering met slinkende gletsjers ook gevolgen voor het debiet van de Colorado. Om het verdroogde ecosysteem rond en in de rivierdelta weer nieuw leven in te blazen, moeten we volgens Peter McBride veel zuiniger omgaan met het water van de Colorado, en paal en perk stellen aan het ongebreidelde aftappen. We moeten simpelweg zorgen dat er altijd een basisstroom is in de Colorado, met af en toe een piekstroom. Toen de autoriteiten in 2014 de sluizen in de Hoover Dam, 48 km ten z.o. van woestijnstad Las Vegas, eenmalig hadden geopend, om te kijken wat het effect op de verdroogde delta zou zijn, was het resultaat spectaculair. Het hele ecosysteem explodeerde voor even in een feest van groen.