Het van Meurswegje ligt tijdens een wandeling op landgoed Hulshorst meestal wel op onze route. Alleen al de prachtige zware beuken langs het ruim 200 jaar oude voormalige rijtuigenpad maken dat de moeite waard. Aan de voet van één zo'n zware beuk leeft al geruime tijd een markant kaboutergezelschapje hebben we ontdekt.
In 'Leven en werken van de Kabouter',een boek van Rien Poortvliet en Wil Huygen uit 1976, heb ik ooit gelezen dat boskabouters hun huisjes ondergronds bouwen. Maar kennelijk heeft de moderne boskabouter ook behoefte aan een bovengronds pied-à-terre. Leuk, we hebben het tafereeltje jaren geleden al eens ontdekt, maar joost mag weten wie dat boskaboutergezelschapje daar in 'the middle of nowhere' onderhoud. Het verwonderd me overigens dat het gezelschapje daar al jarenlang stand houdt. Of zouden de kabouters misschien zelf in actie komen, wanneer iemand kwaad in de zin heeft bij het passeren van de kabouterboom. Het lijkt me sterk, alhoewel er sinds kort tussen het gezelschapje op miraculeuze wijze een bordje 'Verboden Toegang' verschenen is!
Tja, de tijd zal ons leren of dat een verstandige zet geweest is. Via de met prachtige mossen begroeide oever van de Zilverbeek, zijn we uiteindelijk maar weer richting parkeerplaats gewandeld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten