'Nooit meer slapen' uit 1966 van Willem Frederik Hermans heb ik vroeger al eens gelezen. Een indrukwekkend verhaal dat me eigenlijk altijd wel bijgebleven is. Een verhaal over een jonge geoloog die in het uiterste noorden van Noorwegen onderzoek doet naar meteorieten. In gezelschap van een paar Noorse studenten gaat hij op expeditie. Al stuntelend heeft hij echter veel moeite het gezelschap bij te houden. Op een gegeven moment is hij zelfs iedereen kwijtgeraakt, en is hij in het barre landschap geheel op zichzelf aangewezen. Totaal uitgeput bereikt hij tenslotte weer de bewoonde wereld.
Zaterdagavond hebben we de verfilming van 'Nooit meer slapen' gezien. Een film van regisseur Boudewijn Koole, met Reinout Scholten van Aschat in de hoofdrol als de jonge geoloog Alfred Issendorf, alias stoethaspel. Een mooie film, maar anders dan de film die zich, nadat ik de roman gelezen had, in mijn hoofd had gevormd. Ach ja, dat hou je toch altijd wanneer een roman wordt verfilmd, het is een kwestie van interpretatie. Wonderlijk genoeg correspondeerden de in mijn eigen hoofd gevormde beelden ooit wel met mijn vakantiebeelden in dat gebied. Maar dat is misschien ook weer niet zo verwonderlijk. Ach laat ik ophouden te zeuren over 'Beyond Sleep', we hebben 108 minuten lang naar een prachtige film zitten kijken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten