over Holendrecht en Bullewijk

Zeer waarschijnlijk vanwege Sail Amsterdam hebben we afgelopen zaterdagmiddag op de A1 vanaf Hoevelaken tot Diemen in file gereden. Stil staan, optrekken en weer stilstaan, het schoot niet op. Vervelend, en helemaal toen de airco het bij 30º C ook nog liet afweten! Maar goed, bijna anderhalf uur later dan afgesproken, kwamen we met een hoofd zo rood als een biet bij onze jarige zoon aan in Amsterdam Zuid-Oost. We hadden samen het plan opgevat, om alvorens ons rond vijf uur aan Bacchus over te geven, een lekker eindje te gaan fietsen in de prachtige omgeving. Maar een rondje van een kilometer of 40 à 50 zat er door tijdgebrek niet meer in, de helft zou kunnen als we gelijk vertrokken. En zo zaten we, amper bij gekomen van de vervelende autorit, al snel in het zadel van ons stalen ros.

Vanuit de Terletstraat, ons startpunt, fiets je in no time in de natuur. Bij het Abcoudermeer namen we de afslag langs het riviertje de Holendrecht aan de Noord-Hollandse kant tot aan het pontveer over de Holendrecht voor fietsers en voetgangers. Nadat we onszelf naar de overkant, ofwel de Utrechtse kant, hadden gezwengeld vervolgden we het pad langs de Holendrecht tot aan de brug over het riviertje de Waver nabij café-restaurant De Voetangel. Over de brug zaten we weer in Noord-Holland en vervolgden we onze fietstocht over het pad langs de Waver tot aan de brug nabij restaurant De Stokkelaar. Over de brug, wederom in de provincie Utrecht, fietsten we meanderend langs riviertje de Winkel richting Vinkeveen. Via de Vinkekade, een kort minder interessant stukje parallel aan de A2, doken we nabij restaurant De Viersprong onder de A2 door en vervolgden we onze weg over de Zuwe naar Baambrugge. Vandaar fietsten we over De Horn naar Abcoude voor een Italiaans ijsje van 'La Dolce Vita', een ijskiosk op 't Markvelt in het centrum. Na de pitstop zat ons fietsrondje er bijna op. Bij het Abcoudermeer zaten we weer in Noord-Holland en even later op ons balkon in de Terletstraat.

Tijd voor een aperitief en mooie vakantieverhalen over hun huis in Toscane. Genoten hadden ze en veel gezien, en strubbelingen waren er gelukkig niet geweest. Ja, op één incident na, toen Annet nietsvermoedend lekker naast het zwembad lag te lezen, en Evert pal naast haar bommetje deed. Dat was lachen, maar een kernachtige schrikreactie in zo'n geval kan ik me natuurlijk goed voorstellen. Ach ja, lekker vakantievieren met z'n allen, een kunst apart! Thijs en Mink, die na het fietstochtje hun plaats achter de computer weer hadden ingenomen, kwamen er weer even bij toen de fik in de barbecue ging. Wat Evert op zijn houtskooltjes had gegooid weet ik niet, maar het veroorzaakte even een groots walmend inferno. Het resultaat telt echter, want toen er ook nog even een ventilator aan te pas kwam, was het vuur in de barbecue in mum van tijd veranderd in een helse gloed, en kon het vlees erop. Lekker sfeertje, waaraan een prachtige zonsondergang ook nog een belangrijke bijdrage leverde! Alvorens naar huis te rijden, hebben we met koffie een punt gezet achter een leuke middag en avond met Evert, Annet, Thijs en Mink nabij de Holendrechter- en Bullewijkerpolder in Amsterdam Zuid-Oost.