een bizarre week!!

Het trieste nieuws over de vliegramp in het oosten van de Oekraïne is de afgelopen week het gesprek van de dag. Terecht vind ik, desalniettemin gaat het leven door, en maken we er ondanks de somberheden maar het beste van. En dat lukt wat mijzelf betreft aardig moet ik zeggen. Een fietstochtje door het prachtige Gooi bij mooi weer is een goeie remedie tegen het zuur, dat je in dit verband constant te grazen wil nemen. Je fietst het getob aangaande de misère niet weg, dat hoeft ook niet, dat moet zelfs niet. Maar alles wordt wel even wat lichter in de bovenkamer. Even de ellende een poosje parkeren en afstand nemen van die enorme tsunami aan sombere berichten op TV, radio en in krant, over het onnoemelijke leed dat zo veel mensen met het neerhalen van vlucht MH 17 getroffen heeft. Ik vraag me overigens af of ik ook zo op de ontstane situatie zou reageren, als er mensen in mijn directe familie- of vriendenkring te betreuren zouden zijn geweest. Ik durf het haast te betwijfelen. Trouwens fietsend langs het Gooimeer gingen m'n gedachten even terug naar de Boeing 747 van El Al, die daar in 1992 twee motoren verloor, en zich even later in een flat in de Bijlmer boorde.

Daags daarop zijn we naar Dieren gereden voor een rondje fietsen nabij de Veluwezoom. Mooi tochtje ook, Doesburg, Angerlo, Giesbeek, Rheden, De Steeg en door de Middachterbossen en het Onzalige Bos terug naar Dieren. Zeldzaam mooi landschap, de IJsseldelta met op de achtergrond de heuvelachtige bossen van de Veluwe. Eenmaal in de bossen trap je je wel een bult tegen die heuvels op, maar dat is goed voor de lijn zal ik maar zeggen, alhoewel de vermeende winst waarschijnlijk alweer verdampt tijdens de afdalingen.
In de auto hebben we geluisterd naar de reportage van de aankomst van de eerste 44 slachtoffers vanuit Charkov op Eindhoven Airport, en de ceremoniële plechtigheden op deze 'dag van nationale rouw'. Even voor vieren waren we thuis, en hebben we op TV het vervolg gezien. Het trompetsignaal, de één minuut stilte, de haast Felliniaanse beelden van de dragers met hun kist, de lijkwagens, de colonne naar Hilversum, de vele toeschouwers langs de weg en op de viaducten, de vele bloemen en aankomst in de Korporaal van Oudheusden Kazerne in Hilversum. Alles bij elkaar een bijzonder respectvolle en emotionele gebeurtenis!