eventjes naar zee

De zee en de duinen wilden we proeven met dit prachtige weer. Vanuit Amsterdam naar IJmuiden, echter bij nader inzien toch maar naar Bloemendaal gereden. Wandeling gemaakt over en nabij de Eerebegraafplaats in de Kennemerduinen tussen Overveen en Bloemendaal aan Zee. Weer even stilgestaan bij de 41 grafvakken waarin totaal 329 verzetsstrijders uit de Tweede Wereldoorlog liggen begraven. Doodstil was het, alleen het zachte suizen van de wind. Genietend van de stilte, hebben we daar een tijd op een bankje gezeten, en de koffie gedronken die we van huis uit hadden meegenomen. Als ik daar ben sta ik altijd even stil bij vak 22 waarin Hannie Schaft begraven ligt. De film 'Het meisje met het rode haar' van Ben Verbong uit 1981 heeft destijds nogal indruk op mij gemaakt.

De laatste keer daar was ik samen met mijn moeder, zo'n zes jaar geleden, zie mijn stukje "Kraantje Lek" van 4 juni 2008. Aangrijpend, voor haar nog meer dan voor mij, bizar om een mensenleven later tussen de graven te lopen van de vele vermoorde generatiegenoten. Jonge mensen, allemaal zonder enige vorm van rechtspraak in de duinen geëxecuteerd! En waarom, omdat ze voor de vrijheid opkwamen. Ze hadden het besef dat vrijheid niet iets vanzelfsprekends was, maar dat je die moest bevechten en beschermen! Gelukkig leven we nu wat vrijheid betreft in betere tijden, althans in onze contreien, maar laten we alert blijven.

Terug in de auto zijn we over de Zeeweg naar Bloemendaal aan Zee gereden. Dakje open, wat een weer, en wat een prachtig gebied toch die Kennemer Duinen. In Bloemendaal aan Zee hebben we geluncht in strandpaviljoen Lido, één van de weinige strandtenten die al volop draaide, en dat was te merken gezien de drukte. De meeste strandtenten zaten nog volop in de opbouw. Alvorens na de lunch de auto weer op te zoeken, hebben we nog een strandwandelingetje gemaakt. Heerlijk weertje, maar ik kreeg kippenvel bij het zien van de kinderen in zee. De temperatuur van het zeewater is volgens de tabellen die ik zag zo rond de 8º C, maar die gasten hadden het nergens over. Wim Hof, beter bekend als 'de IJsman' zou erom lachen, maar ik wacht toch liever nog een maandje of wat voor ik de zee in duik.