stevige wandeling

Als we naar het Eye gaan, parkeren we de auto altijd achter de Sixhaven in Amsterdam Noord. Zo ook gisteren, hoewel we deze keer niet naar het Eye gingen maar naar het City Theater aan het Kleine Gartman Plantsoen. Een aardig eindje uit de buurt dus, maar het was mooi weer, we hadden wel zin in een wandeling. Inmiddels was het echter ook lunchtijd geworden, dus zijn we eerst maar even café De Pont ingedoken. Tijd zat, de film '12 Year a Slave' begon pas om 13.40 uur. Broodje makreel, uitsmijtertje, glaasje erbij, het is daar altijd een gezellige drukte. We vergaten de tijd, maar ineens realiseerden we ons dat we ons moesten haasten, wilden we nog op tijd in het City Theater zijn. We hadden nog drie kwartier om helemaal naar de andere kant van de binnenstad te wandelen, maar we moesten uiteraard eerst nog met de pont naar de overkant van het IJ.

Het Centraal Station aan de overkant zijn we dwars doorgestoken, een drukte van belang, we konden over de koppen lopen. Vervolgens via het Stationplein, Damrak en Dam de Kalverstraat in tot aan het Spui. Overal druk, druk, druk, en nog eens druk, het schoot niet op. Via het Spui en de Huidenstraat naar de Keizersgracht, Leidsegracht en Prinsengracht naar de Leidsestraat, en via het Leidse Plein naar het Kleine Gartman Plantsoen. Daar als de bliksem een ticket gekocht en zaal 5 opgezocht. De vertoning van de voorfilms was reeds begonnen, maar in de voor onze ogen op dat moment nog pikdonkere zaal hebben we evengoed een prima plekje gevonden voor de eerst komende uren.

Voor de verfilming van 'Twelve Years a Slave', het autobiografische verhaal dat Solomon Northup ruim 150 jaar geleden schreef, heeft de Britse, in Amsterdam woonachtige beeldend kunstenaar en filmregisseur Steve McQueen (1969) afgelopen zondag de Oscar voor de beste film van het afgelopen jaar gekregen. Ik las dat hij deze belangrijkste Oscar voor een deel aan zijn echtgenote, de Nederlandse Bianca Stigter te danken heeft. Stigter, journaliste bij het NRC, had op enig moment het verhaal van Solomon Northup op de kop getikt. Ze las het meedogenloze drama over de zwarte Northup, die in 1841 werd ontvoerd en 12 jaar als slaaf werd uitgebuit, in één adem uit. Ze adviseerde haar man vervolgens, om dit verhaal als scenario voor zijn geplande film over slavernij te gebruiken. McQueen, die inmiddels ook door het verhaal gegrepen was, kon haar daarin alleen maar gelijk geven. Hij maakte er met behulp van het productiebedrijf van Brad Pitt de beste film van het afgelopen jaar van. Nu we de film zelf gezien hebben, kunnen we ons goed vinden in de beslissing van de jury!

Op de terugweg hebben we in café van Puffelen aan de Prinsengracht even wat gedronken. Een café waar ik vroeger vaak kwam en mooie herinneringen aan heb. Via de Raadhuisstraat en de Spuistraat zijn we weer naar het Centraal Station gewandeld. Even weer doorsteken, aan de andere kant lag de pont al op ons te wachten. Een kwartiertje later waren we in de auto op weg naar E in Amsterdan-Zuidoost. Rond zes uur zaten we daar aan de borrel, en liet E ons een stukje 'Gravity' zien, de film die het afgelopen jaar naast '12 Year a Slave' ook lange tijd een serieuze kandidaat voor de belangrijkste Oscar was.