Mooie tradities moet je in ere houden, lijkt me. Herenleed, zoals we in ons clubje de periodieke bijeenkomst noemen, is zo'n mooie traditie die we al sinds eind 1982 met alle plezier in stand houden. Woensdagmiddag j.l. rond vijf uur troffen we elkaar dan ook weer eens in Amsterdam op de Noordermarkt, in ons sfeervolle stamcafé Hegeraad. In de huiskamer, zoals we vaak tegen elkaar zeggen. Door de ziekte van één van ons waren we hier deze keer niet compleet. We hopen maar dat E er de volgende keer weer bij kan zijn, want het is niet zomaar een griepje o.i.d. wat hij heeft. Enfin we zullen het wel horen, want we gaan straks aan de Van der Palmkade bij hem thuis even op ziekenbezoek. Wat dat betreft doen we onze naam dus wel eer aan.
Het mooie van café Hegeraad is, dat het daar zo lekker stil is. Muziek wordt daar niet gedraaid. Je kan daar een goed gesprek hebben met elkaar, maar ook lekker ouwehoeren of een krant lezen zonder takkeherrie aan je kop. Prima sfeertje! Maar goed, na een paar drankjes daar waren we wel weer bij gepraat. Maar alvorens ergens te gaan eten, hebben we dus aan de Van der Palmkade wel eerst onze patiënt een hart onder de riem proberen te steken. In hoeverre dat is gelukt zullen we mogelijk nog wel eens te horen krijgen. E was in ieder geval op dat moment blij met ons bezoekje.
In Caramba, een prima Mexicaans eetcafé aan de Lindengracht, hebben we daarna de avond met z'n vieren verder doorgebracht. Rond middernacht was ik weer thuis. Maar het mooie is, dat we over ca. drie maanden, dan is het gelukkig weer lente, bij leven en welzijn weer een Herenleedje hebben. Hopenlijk zijn we dan ook weer compleet!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten