Kapoentje

Sinterklaas kapoentje, gooi wat in mijn schoentje, ... Het rijmt wel, dat is mooi, maar wat is een kapoentje eigenlijk? Ik kom dat woord buiten de Sinterklaasperiode nooit tegen. In het groot woordenboek der Nederlandse Taal van de dikke van Dale staat, dat een kapoentje een jonge kapoen is. Maar het woord kapoen heeft volgens de van Dale weer meerdere betekenissen. Het kan zijn een gesneden of gekapoende haan, (gecastreerd of gelubd) bestemd om vetgemest te worden, of reeds vetgemest is: gebraden, gefarceerde kapoenen. Maar het staat ook voor een scheldnaam en voor deugniet, guit of schalk. Verder is kapoentje volgens het woordenboek ook nog een lieveheersbeestje en een vleinaam voor Sinterklaas.

Het zou dus zo maar kunnen zijn, dat Sinterklaas in het liedje wordt uitgemaakt voor een gecastreerde haan! Sinterklaas was natuurlijk een bisschop die celibatair behoorde te leven, of hij dat ook deed weet ik niet, volgens mij was het ook wel een schalk. Hoe dan ook, dat hij in het liedje wordt vergeleken met een gecastreerde of gekapoende haan lijkt mij heel plausibel. Die Sinterklaas kapoentje toch!

Maar dat Sinterklaas z'n testosteronspiegel hem desondanks kennelijk parten bleef spelen, blijkt wel uit een verhaal van wijlen Gerard van het Reve uit 1969, luister maar eens naar 'Een goede les'



Dat geeft wel te denken lijkt mij zo. Trouwens wat te denken van het liedje 'De zak van Sinterklaas':

De zak van Sinterklaas,
Sinterklaas, Sinterklaas,
De zak van Sinterhlaas,
o jongens, jongens
het is zo'n baas!
Daar stopt hij, daar stopt hij, enz....

Als ik dit liedje hoor moet ik eigenlijk altijd denken aan die keer op een zondag aan de Weteringschans in Amsterdam. Ik zat toen op het 'Amsterdams Havenkoor', de plaatselijke middenstand had ons gevraagd een bijdrage te leveren tijdens de aankomst van Sinterklaas in Amsterdam. Het was natuurlijk absoluut ons genre niet, maar we voelden ons niet te beroerd een sinterklaasliedje in te studeren voor deze gelegenheid, bovendien werd onze kas erdoor gespekt.
We kregen in de sinterklaasroute de Weteringschans als standplaats aangewezen. Samen met een drumband stonden we daar te wachten op de komst van Sinterklaas. Typische combinatie, maar het mooie was wel, dat zij net als wij ook 'De zak van Sinterklaas' hadden ingestudeerd.

Even voor de stoet met Sinterklaas en zijn gevolg arriveerde, stelden wij ons op straat keurig in rotten van vier op achter de drumband, recht voor de voor die gelegenheid opgezette tribune met notabelen, middenstanders en andere hotemetoten. En op het moment suprème marcheerden we luidzingend voor de stoet uit in marstempo achter de drumband aan, richting Leidseplein. Na een paar honderd meter lieten we Sinterklaas en zijn gevolg voorbij gaan, en keerden wij terug richting tribune onder herhaling van het lied, want iets anders hadden we niet ingestudeerd, en de drumband kennelijk ook niet. Bovendien het marcheerde wel lekker op 'De zak van Sinterklaas'. Maar toen we daarna voor de tribune nog een keer gedraaid waren, en wederom luid trommelend en zingend weer richting Leidseplein marcheerden, werd het wel erg gênant. Ik zag mensen langs de kant en op de tribune het bijkant in de broek doen van het lachen. En terwijl de drumband het voor gezien hield en in de richting van het Leidseplein uit het zicht en het gehoor verdween, ons enigszins verbouwereerd achterlatend, vielen we als los zand uit elkaar. Gegeneerd verdween de één na de ander tussen het publiek langs de kant.

We hebben er naderhand in de kroeg met z'n allen nog smakelijk om kunnen lachen. Maar tot op de dag van heden heeft het 'Amsterdams Havenkoor' zich bij mijn weten niet meer voor het karretje van Sinterklaas en zijn middenstanders laten spannen!