Mater, anno MCMXXIII

Kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen, op drie na waren ze allemaal gekomen, met aanhang en de jubilaris zelf meegeteld 44 in totaal. De jongste nog geen jaar, en de oudste net 86 jaar geworden. En dan liep Teun er als canis familiaris ook nog overal tussendoor te banjeren en te snaaien. Het was een gezellige drukte, desnoods had er nog wel meer bijgekund, maar ik was toch blij dat buurtbewoners geen gehoor hadden gegeven aan de vriendelijke uitnodiging van een paar ondernemende kleinkinderen of achterkleinkinderen, een naam hadden ze er niet bijgezet. Stiekem hadden de jonge grapjassen op de voordeur een feestelijke en kleurrijke uitnodiging gehangen voor 'Oma's dance party' en niet alleen daar, ook aan een bushokje, een lantaarnpaal en een brievenbus van TNT post bij ons om de hoek, hadden ze de uitnodiging gehangen ontdekte ik de andere dag!



Een halfuurtje voordat alle gasten kwamen opdagen, kwamen mijn moeder en mijn jongste zus tot onze verrassing binnenvallen met schalen vol allerlei lekkers, deels door de jarige zelf klaargemaakt. Jeetje, en wij hadden er al het één en ander staan, geen probleem, zet het er maar bij, het is feest vandaag! Tekort komen zullen we nu zeker niet doen. Even later melden zich de eerste feestgangers en tegen een uur of halfzes was iedereen wel binnen. Het KNMI had voor het hele land buien voorspeld, behalve onze regio kennelijk, want we hebben geen spat regen gehad. Gelukkig maar!
Zo'n feestje aan huis is toch altijd weer een heel gedoe, meubilair moet worden verplaatst en er moet drank en eten in huis worden gehaald. Het is een gesleep van jewelste met van alles en nog wat. Maar ik heb het er graag voor over gehad, en had het niet willen missen. Een genoeglijk feestje was het, en aan de sfeer te merken waren er meer die er zo over dachten. Zo tegen een uur of half twaalf, toen de 86 jarige grandmama zelf al weer een tijdje vertrokken was, gingen ook de laatste feestneuzen de deur uit.