mannetjes 2009

Maandagochtend 17 augustus j.l. was het weer zover, tijd voor een paar heerlijke zeildagen met de mannetjes A, C, J en E ofwel ondergetekende. Het weer was goed en dat zou volgens de berichten de komende dagen zo blijven ook, sterker nog, het zou nog beter worden. Wel jammer dat de windverwachtingen iets minder positief waren, het zij zo, het 'IJzeren Zeil' is gewillig. Het stond er dus goed voor! Rond kwart over negen 's ochtends haalde ik, zoals besproken de mannetjes J en A in H'wijk van de trein. Het vierde en laatste bemanningslid C zou volgens afspraak onderweg in Roggebotsluis opstappen.

Aangekomen in Jachthaven de Knar werden we allereerst geconfronteerd met het zwaar ondergescheten dek van de Swing, kennelijk had een regiment eenden of meeuwen die nacht de Swing als hun favoriete gemak uitgekozen. Smerig, maar het was even niet anders, een paar putsen water en een bezem deden wonderen! En nadat we eerst ook nog water hadden getankt gingen iets over tienen de trossen dan toch los. Op de motor richting Elburg en verder. We speelden een beetje met de gedachten om tijdens deze driedaagse mannetjestrip Oudeschild op Texel aan te doen.

Toen we rond halftwaalf bij de Elburgerbrug arriveerden stonden de lichten dubbel rood, en lagen er al een paar jachten te wachten. Storing! Er werd aan gewerkt, ze deden hun best, maar hoelang het zou gaan duren konden ze niet zeggen. Het koste ons bijna 2,5 uur oponthoud! Een beetje ongeduldig geworden waar we toch zolang bleven, was mannetje C alvast maar onze kant opgekomen. Maar daar kon hij alleen maar vanaf de kant toekijken hoe we daar mooi lagen. Echter eenmaal door de brug was het leed snel geleden, in de haven van Elburg konden we hem eindelijk aan boord in onze armen sluiten, nu we waren compleet!

Roggebotsluis, de volgende hindernis op onze route werd drie kwartier later zonder slag of stoot genomen. Weer een stapje dichter bij het iets ruimere sop, wel jammer dat we door alle oponthoud de Ketelbrug niet meer voor vier uur zouden halen, en de volgende bediening was pas weer om halfzeven. Nu we toch tijd genoeg hadden, besloot ik gezien de te verwachten motoruren die we de komende dagen zouden gaan maken, in Schokkerhaven dan ook eerst maar te gaan tanken. Tot mijn schrik had ik inmiddels ook gemerkt dat er weinig koelwater uit de uitlaat kwam en de temperatuurmeter van de motor een veel hogere waarde aangaf dan normaal. Waarschijnlijk een kapotte impeller! Ik had gelukkig een reserve aan boord inclusief pakking, een al te groot probleem hoeft het dus niet te worden. Eenmaal afgemeerd in Schokkerhaven werden de passende steeksleutels dan ook voortvarend door de mannetje C en J ter hand genomen. Zwetend en zwoegend werd de impeller vervangen.
Starten maar weer, prima, maar nog geen koelwater! Vervelend wat nu, de havenmeester bracht redding en kwam met een monteur op de proppen. En na enig blaas en spoelwerk door de koelleidingen was het euvel toen snel verholpen!
Hoewel we de Ketelbrug allang niet meer konden halen, zijn we toch nog die richting opgevaren, hoefden we dat eind in iedergeval de andere morgen niet meer te doen. Toen we het anker in de oksel van het Ketelmeer aan bakboordzijde van de ophaalbrug lieten vallen, was het inmiddels al stikdonker geworden. Tijd voor nog een laatste opsteker en slaapies doen!

Ondanks dat de brug pas om halftien open zou gaan, waren we toch om hafzeven al uit de veren, wat ons trouwens wel een mooie zonsopgang opleverde. De bijboot opgepompt en hup de plomp in, buitenboordmotor geïnstalleerd en starten. Maar niet dus, wat is er toch aan de hand met deze trip? Eerst een ondergescheten dek, daarna een kapotte ophaalbrug, toen een oververhitte motor en nu doet het buitenboordmotorretje ook al niet! Murphy's Law?
Maar na enig speurwerk was ik er achter: water in de carburateur! Toen dit verholpen was, liep het zaakje gelukkig weer als een naaimachine. Ja en wat doe je dan, je vaart een rondje om de boot en even naar de dijk, en je maakt een paar foto's. Vervolgens knoop je de boel vast aan de spiegel en sleep je de rest van de trip een bijboot achter je mee. Klokslag halftien voeren we met de hele santenkraam door de Ketelbrug het IJsselmeer op en konden we zowaar het zeil hijsen. Maar niet voor lang, eerst moesten er in Urk weer wat boodschappen worden gedaan. Er was gisteren met die lange pechdag een beetje teveel voedsel en drank doorheen gejaagd. Maar toen we op de motor de haven van Urk invoeren, zag ik tot mijn schrik en grote ergernis dat deze weer oververhit raakte! Godzijdank was Peter C, onze monteur van de vorige dag, gelukkig bereid snel naar Urk te komen om de laatste restjes van de oude impeller uit het koelsysteem te verwijderen. Maar evengoed was het toch alweer ver na énen toen we weer uit Urk vertrokken. Op naar Medemblik, Texel zat er deze trip echt niet meer in!

Rond vijf uur lagen we afgemeerd in de Middenhaven in Medemblik, na onderweg nog wel eerst een aardig intermezzo te hebben gehad op het vogeleiland 'De Kreupel'.
Toen J en ik nog even een rondje met de bijboot wilden maken door de havens van Medemblik, kwamen we niet veel verder dan twintig meter vanaf onze ligplaats. Oorzaak, een gebroken drijfpennetje, en geen reserve! Ach ja, waarom ook wel? Met veel souplesse roeide J de bijboot vervolgens maar weer terug naar de Swing. Na wat aperitiefjes aan boord vooraf, hebben we op het terras van Costas, het Portugese restaurant aan de haven, de avond verder uitgezeten.



Voor de verandering verliep de tocht van Medemblik naar Kampen de andere dag geheel probleemloos, hoe was het toch mogelijk! En, dat was natuurlijk helemaal te gek, voor het grootste deel nog zeilend ook! In De Buitenhaven in Kampen ons einddoel, hebben we met z'n allen nog een heerlijke, door mannetje C klaar gemaakte pan nasi goreng soldaat gemaakt, maar toen zat het er op. Einde van een mannetjestrip die door allerlei perikelen wel een beetje anders verlopen was dan we vantevoren hadden bedacht. Maar de sfeer had er gelukkig allesbehalve onder geleden, ik heb er dan ook weer prima herinneringen aan overgehouden.