Pracht & Praal

Hermitage Amsterdam

Vrijdag 19 juni j.l. is de Hermitage Amsterdam aan de Amstel, een dependance van het museum in Sint Petersburg officieel geopend met ballet en muziek op een platvorm in de Amstel. De Russische president Dmitri Medvedev en zijn vrouw Svetlana Medvedeva, koningin Beatrix, prins Willem-Alexander en prinses Máxima waren daarbij aanwezig.

Ons hadden ze verdorie niet uitgenodigd, ze wisten zeker dat we op vakantie waren. Geen probleem, we doen het wel op onze eigen manier, we hebben daarom het museum eergisteren maar met z'n tweetjes bezocht. Weliswaar waren we toen met velen, we hebben op de binnenplaats minstens een half uur in de rij gestaan voor we bij de kassa waren, maar het was de moeite waard! We waren daar medio januari j.l. net voor de finale verbouwing ook nog geweest (zie mijn stukje Schilderkunst van 18 januari 2009) maar niets was nog herkenbaar. Uiteraard mede door het feit dat nu in vergelijking met een half jaar geleden het hele gebouw, met een totaal interieur oppervlak van maar liefst 15.000 m2 als museum is ingericht. Het door Hans van Heeswijk Architecten ontworpen plan dat 40 miljoen euro heeft gekost, heeft het monumentale 17e eeuwse gebouw Amstelhof, dat tot 2007 dienst deed als verzorgingstehuis, een metamorfose laten ondergaan die er zijn mag!

Veel van de ruim 1800 objecten van de openingstentoonstelling in dit prachtige museum, die daar nog tot eind januari a.s. te zien zijn, had ik in 1997 al eens gezien in het moedermuseum in Sint Petersburg. Aardig tijdje geleden alweer, dat wel, maar het kwam mij toch weer heel bekend voor allemaal. Geen probleem, persoonlijk ging het mij nu in de eerste plaats niet om het getoonde maar meer om het gebouw, en wat ze daarvan hadden gemaakt. De onmiskenbaar prachtige expositie 'Aan het Russische Hof' waarin paleis en protocol in de 19e eeuw centraal staat, nam ik voor een keer dan ook maar op de koop toe.


Paleis op de Dam

Koninging Beatrix had het er in juni maar druk mee in Amsterdam, want behalve de opening van de Hermitage, is na een jarenlange renovatie ook het Paleis op de Dam door haar officieel voor het publiek heropend. Aangezien we toch in de buurt waren hebben we ook dit bescheiden optrekje maar vereerd met een bezoekje onzerzijds. Leuke verrassing was dat we onze oudste dochter C en haar minnaar J tegen het lijf liepen toen we de parkeergarage achter de Bijenkorf uitliepen. Of beter gezegd, ze reden ons daar met die grote Amerikaan bijna tegen het lijf! En wat een toeval, ook zij waren van plan het Paleis te vereren met een bezoekje. En zo kon het gebeuren, dat we op een gegeven moment ook hier weer in een lange rij voor de kassa stonden te wachten, maar nu wel met z'n viertjes.

Het in de 17e eeuw als stadhuis gebouwde paleis is een knus woonpaleisje geworden las ik ergens. Wat ze hier onder knus verstaan weet ik niet, in ieder geval iets anders dan ik, denk ik. Maar het zag er wel goed uit allemaal, behalve een tentoonstelling over de geschiedenis van het paleis, was er ook nog een presentatie over de recente verbouwing te zien. Verder zie je feitelijk maar een klein stukje van het paleis, het meeste, waarschijnlijk het knusse deel, blijft voor het publiek aan het oog onttrokken. Zelfs het beroemde balkon is taboe voor het publiek. Toen ik een suppoost vroeg of ik even op het balkon mocht staan, adviseerde hij mij om dan eerst een lid van de koninklijke familie aan de haak te slaan. Maar hij zei er gelijk bij dat hij me weinig kans gaf, zelfs al was de spoeling daar minder dun als dat ze nu is. Dat heeft hij denk ik wel goed ingeschat, die suppoost! Ad rem baasje, maar wel lachen met die gast.

Weer buiten in het zonnetje hebben we een terrasje opgezocht. En daar hebben we, alvorens onze wegen zich weer gingen scheiden, kijkend naar de mensen en de levende standbeelden op de Dam, eerst maar eens onze dorst gelest.