Great Yarmouth

Met onze vorige zeilboot de 'Felis Onca IV', een Jaguar 30, 1n 1979 op een werf in Oss gebouwd naar een ontwerp van Frank Butler, hebben we in de jaren negentig heel wat aardige en enerverende zeiltochtjes gemaakt. Bladerend in een oud logboek kwam ik bijvoorbeeld een zeiltochtje tegen naar Great Yarmouth in het voorjaar van 1994. Een tochtje vice versa vanaf IJmuiden, de vier koppige bemanning bestond uit dochter C, (ex)schoonzoon B, zoon E en ondergetekende.

De wind, kracht 3 à 4, kwam 's morgens bij vertrek uit IJmuiden uit de zuidwesthoek, en dat is natuurlijk niet verkeerd als je je roer op ongeveer 270º kan vastzetten. Maar later op de dag liet de wind het afweten, aanvankelijk nog een poosje variabel maar daarna niets meer. Een tijdje hebben we dat over ons laten komen, even lekker dobberen midden op zee. Maar ja, wil je nog ergens aankomen binnen afzienbare tijd, dan zal er toch enige voortgang moeten worden geboekt. Noodgedwongen hebben we bij het invallen van de nacht het onvolprezen ijzeren zeil dan ook maar bijgezet.

Maar weinig bezigheden ervaar ik intenser dan een nacht op zee. Niet dat het altijd even leuk is, in het pikke donker met kou, regen en veel wind verzeild raken in een druk scheepvaartgebied bijvoorbeeld. Dan wil ik me in stilte nog wel eens afvragen wat ik daar in godsnaam te zoeken heb, er zijn grenzen. Aan de andere kant waren ook dat toch weer ervaringen die ik absoluut niet had willen missen!
Maar deze keer viel er niets te tobben, integendeel een heerlijke rust daalde over ons neer, en geleidelijk aan werd het stiller in de kuip. Zwijgzaam, in gedachten verzonken zaten we te turen naar de langzaam in het donker verdwijnende horizon, en genoten we van het alsmaar prominenter aanwezige zwerk. Een majestueuze sterrenhemel zoals je dat op de wal zelden of nooit ziet! Er werd nog maar eens een kopje koffie gezet, en kanaal 16 gaf af en toe een teken van leven elders. Welterusten C en B, slaap lekker, E en ik namen de eerste wacht voor onze rekening. De verlichting in de kajuit ging uit, onze ogen moeten aan het donker wennen. Alleen het zachte groen en rood van led en apparatuur lichte nog op, en om het uur zette één van ons de positie in de kaart. We maakten elkaar attent op de navigatieverlichting van schepen in de verte die we af en toe zagen, en zochten uit of en waar we elkaar zouden kruizen, ofdat we mogelijk niet op ramkoers lagen met elkaar.

Evengoed zaten we op een gegeven moment toch vrij dicht in de buurt van een aantal min of meer lukraak varende vissersschepen. Door de vaak felle werkverlichting op sommige schepen lijken het wel varende kerstbomen, en dan is het lastig om te zien welke koers ze hebben voorliggen. Het ene moment denk je dat ze van je af gaan, het andere moment lijk je te worden overvaren. Het is echt uitkijken geblazen met die gasten!
Langzaam verbleekten de sterren aan het firmament en werd het in het oosten lichter aan de horizon, fascinerend. En ineens was het moment daar, de zon, een nieuwe dag was aangebroken! Een prachtig stralend roodkoperen segment kwam boven de horizon uitpiepen. En altijd weer sta ik er van te kijken hoe snel de rest dan komt, in no time hing de hele koperen bol vrij boven de horizon. Prachtig, een mooi moment voor de aflossing van de wacht en een paar uurtjes slaap!

Rond een uur of zeven 's morgens kregen we de eerste boeien van de zandbanken voor het kustgebied van Lowestoft en Great Yarmouth in zicht. Na S Corton, een belboei op stuurboord t.p.v. de invaart van het Holm Channel, een geul tussen de banken door, ging het snel. Kort daarna zagen we in de verte de ingang van River Yare, het vaarwater dat ons min of meer naar het centrum van Great Yarmouth zou voeren, al liggen. En een kleine twee uur later, bijna een etmaal na ons vertrek uit IJmuiden, lagen we met lange lijnen afgemeerd aan de hoge kademuur in een door het afgaand tij hevig stromende rivier. Tijd voor iets stevigs!
Het wapen van Great Yarmouth 'Rex et nostra jura' ofwel 'De koning en onze rechten' Een vissersplaats van oudsher, we hebben er gewandeld, heerlijk gegeten en een terrasje gepikt die dag. De andere dag hebben we een auto gehuurd en zijn we naar Ipswich gereden en naar Pin Mill, waar we aan de River Orwell een poosje hebben genoten van de sfeer in the good old pub 'The Butt and Oyster'. Wat is Engeland bij tijd en wijle toch een heerlijk land!

De terugtocht naar IJmuiden daags daarna verliep ongeveer als de heenweg. Aardig is nog wel te vermelden dat we op een zeker moment, de Engelse kust was net achter de horizon verdwenen, een tijdje feestelijk werden begeleid door een school dolfijnen. Als afscheidsgroet sprongen ze voor ons af en toe met z´n tweeën synchroon het water uit!