woensdag, december 31, 2008

Op nen dag...



Wat er met die jongen aan de hand is weet ik niet, maar hij blijft schrijven! Afgelopen maandag schreef hij in z'n collum, dat ze onder leiding van ene Femke een stalen band, een z.g. halo om zijn hoofd aan het zetten waren. Een pijnlijke zaak, schroeven in z'n schedel, dat soort dingen.
Vandaag, Martin Bril ligt nog steeds in het ziekenhuis, schreef hij een stukje over Troost. Een lieve mantelzorger komt bij hem langs met de ochtendbladen, en leest hem 'De zin van' voor, een rubriek uit Trouw waar bekende Nederlanders hun motto, leefregel of ultiem inspirerende zin mogen kiezen en toelichten. Deze keer was de beurt aan Youp van 't Hek. Zijn nogal dramatische zin luidde: 'Leef je leven als je allerlaatste uur.'

Youp, die zichzelf altijd erg serieus neemt en behoorlijk moraliserend uit de hoek kan komen, heeft het moeilijk met de grote dingen in het leven! Maar de humor houdt hem staande en sleept hem er door heen. De lieve mantelzorger, juffrouw Gerritsen, ook een humoristisch typetje, vind het allemaal maar gezeur. Ze krijgt de slappe lach van figuren die zichzelf altijd maar te serieus nemen, en in het bijzonder van Youp, met z'n 'Troost', lees ik tussen de regels door. Mensen denken vaak dat ze heel wat zijn, zei ze ook nog, maar we zijn echt niet veel, om maar niet te zeggen niets.

Ik ken juffrouw Gerritsen niet, maar ik vind haar nu al sympathiek! Waarom weet ik niet, maar er schoot me door die uitlatingen van haar een gedicht van Willem Wilmink te binnen. Ik heb het opgezocht, het is een prachtig gedicht uit 1992 dat me altijd weer ontroerd en me steevast in een nogal melancholische stemming brengt. Het is in het Twents geschreven, Enschedees stadsplat zoals de in 2003 overleden Wilmink het zelf noemde, ik citeer:

Op nen dag

Op nen dag dreenk iej gin Grolsch meer...
loop iej nich meer deur de stad
Al oew wille en al oew hartzeer
he'j dan had.

Wichter, laandskopn en steedn
alns wa'j machtig mooi hebt vundn,
tookomstplann en verleedn
goat te grundn.

n Een wil zich nich overgeevn
en mut liedn tot e rust,
n aander means passeert zien leavn
onbewust.

Loa'w der nog meer eenn nemn,
gun oe nog wat zit in t gat:
veur iej t weet kö'j niks meer hebn...
dan he'j t had.

Geen opmerkingen: